امام ابو عیسی محمد بن عیسی بن سوره ترمذی، در سال ۲۰۹ هجری در ترمذ چشم به جهان گشود، از سنین کودکی فراگیری علم را آغاز نمود، لذا از محضر علمای شهر خود استفاده کرد، آنگاه برای کسب دانش بیشتر وجمعآوری احادیث به اقطار جها ن مسافرت کرد.
امام ترمذی از نظر وسعت علم و حافظه نابغه بود، امام ابن حجر عسقلانی در کتاب «تهذیب التهذیب» از امام ترمذی حکایت میکند: در مسیر راه مکه بودم، و از یکی از محدثین دو جزء حدیث نوشته بودهام، اتفاقا گذار همان محدث به آنجا افتاد، خواستم که آن احادیث را از زبان خود استاد بشنوم، لذا به گمان اینکه آن دو جزء با خود دارم به محضرش رسیدم، در صورتی که من چیز دیگر برداشته بودم، و از استاد تقاضای سماع آن احادیث نمودم، ایشان موافقت کردند، و گفتند: من میخوانم شما با نوشتههایت مطابقت دهید، وشروع به خواندن کرد، ناگهان متوجه شد که برگههای سفید وننوشته در دست دارم، ناراحت شد وگفت: آیا مرا مسخره میکنی؟! عرض کردم: خیر، من اینها را از بر دارم. گفت: آیا پیش از آمدن به اینجا آنها را یاد کردهای؟! عرض کردم: خیر. سپس گفتم: احادیثی دیگر برایم بخوان، آنگاه وی چهل حدیث از روایات غریبش بریم خواند، سپس گفت: حالا اینها بخوان، من آنها را از اول تا آخرش برایش خواندم، در پایان گفت: کسی مثل شما ندیدهام.