امام ابوحنیفه نیز تقلید از خود را انکار کرده و گفته است: «برای هیچ کس حلال نیست که به قول، عمل کند تا زمانی که نداند که این قول را از کجا گرفتهام». و در روایتی دیگر میگوید: «حرام است برای کسی که دلیل قول من را نمیداند ولی به آن فتوی میدهد». در روایات دیگر به آن اضافه کرده است که «ما هم انسان هستیم امروز چیزی میگوییم وفردا از آن پشیمان میشویم»([۱]) میبینی که این امام بزرگوار نیز بر کسی که دلیل قول او را نمیداند ولی بنابر کلام او فتوی دهد، حرام میداند، زیرا ممکن است مجتهد مورد نظر، رای دیگری ببیند، سپس اشتباهش برای او مشخص شود و از قول خود بر گردد.
[۱]– صفه الصلاه ،ص ۲۴و۲۵٫