امام، روز جمعه بالای منبر به صدای اذان پاسخ دهد

عَنْ مُعَاوِیَهَ بْنِ أَبِی سُفْیَانَ رضی الله عنه : أنَّه جَلسَ عَلَى الْمِنْبَرِ یوم الجمعه، فلما أَذَّنَ الْمُؤَذِّنُ، قَالَ: اللَّهُ أَکْبَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ، قَالَ مُعَاوِیَهُ: اللَّهُ أَکْبَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ، قَالَ: أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ، فَقَالَ مُعَاوِیَهُ رضی الله عنه : وَأَنَا، فَقَالَ: أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، فَقَالَ مُعَاوِیَهُ: وَأَنَا، فَلَمَّا أَنْ قَضَى التَّأْذِینَ، قَالَ: یَا أَیُّهَا النَّاسُ، إِنِّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم عَلَى هَذَا الْمَجْلِسِ، حِینَ أَذَّنَ الْمُؤَذِّنُ، یَقُولُ مَا سَمِعْتُمْ مِنِّی مِنْ مَقَالَتِی. (بخارى:۹۱۴)

معاویه رضی الله عنه روز جمعه بر منبر نشسته بود. هنگامی که مؤذن الله ‏اکبر گفت، او نیز الله ‏اکبر گفت. و هنگامی که مؤذن اشهدان لااله الاالله گفت، ایشان نیز آن را تکرار کرد. وقتی مؤذن أشهد أن محمدا رسول‏الله گفت، معاویه نیزآن را تکرار نمود.تا این که اذان به پایان رسید آنگاه، فرمود: ای مردم ! من از رسول خدا صلى الله علیه وسلم در همین جایگاه شنیدم که هنگام اذان گفتن موذن، این گونه که از من شنیدید، عمل می کند.