الوهیت

یعنی اینکه فقط الله سبحانه و تعالی اله و معبود بر حق است، و جز او هیچ کس و هیچ چیز مورد پرستش قرار نمی‌گیرد، و هیچکس از آفریدگانش حتی با کمی از این عباداتی که ذکر شد، پرستیده نمی‌شود.

الله تعالی می‌فرماید: ﴿إِنَّنِیٓ أَنَا ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدۡنِی وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰهَ لِذِکۡرِیٓ١۴﴾ [طه: ۱۴]. «همانا من الله هستم، هیچ معبودی بر حق جز من نیست، پس تنها مرا عبادت کن و نماز را برپا دار برای یاد کردن من».

و می‌فرماید: ﴿وَإِلَٰهُکُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِیمُ١۶٣﴾ [البقره: ۱۶۳]. «معبود شما الله یکتا و یگانه است، و هیچ معبودی بر حق جز او که رحمان و رحیم است وجود ندارد».

و می‌فرماید: ﴿هُوَ ٱلۡحَیُّ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَٱدۡعُوهُ مُخۡلِصِینَ لَهُ ٱلدِّینَۗ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ۶۵﴾ [غافر: ۶۵]. «اوست زنده جاوید، نیست معبودی بر حق جز او، پس او را به فریاد خوانید و عبادت را خاص او بدانید، سپاس و ستایش الله را سزاست که پروردگار جهانیان است».

و می‌فرماید: ﴿إِیَّاکَ نَعۡبُدُ﴾ [الفاتحه: ۵]. «تنها تو را می‌پرستیم» یعنی: جز تو ای الله! هیچ کس دیگر سزاوار عبادت نیست و لیاقت پرستش را ندارد، و ما هم جز تو کسی دیگر را نمی‌پرستیم.

الله تعالی می‌فرماید: ﴿بَلِ ٱللَّهَ فَٱعۡبُدۡ وَکُن مِّنَ ٱلشَّٰکِرِینَ۶۶﴾ [الزمر: ۶۶]. «بلکه تنها الله را بپرست و از زمره سپاسگزاران باش». و می‌فرماید: ﴿قُلۡ إِنِّیٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّینَ١١﴾ [الزمر: ۱۱]. «بگو: به من فرمان داده شده است به اینکه الله را بپرستم و پرستش را (از هر گونه شائبه کفر و شرک و ریا، پالوده و زدوده سازم و) خاص او کنم».

و می‌فرماید: ﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَیۡکَ ٱلۡکِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ فَٱعۡبُدِ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّینَ٢﴾ [الزمر: ۲]. «(ای پیغمبر)! ما این کتاب را که در بر گیرنده حق و حقیقت است، بر تو فرو فرستاده‌ایم، پس الله را پرستش کن و پرستش خود را سره و خاص او گردان».

و می‌فرماید: ﴿فَٱدۡعُواْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِینَ لَهُ ٱلدِّینَ وَلَوۡ کَرِهَ ٱلۡکَٰفِرُونَ١۴﴾ [غافر: ۱۴]. «الله را به فریاد بخوانید و عبادت و طاعت را خاص او بدانید، هر چند که کافران دوست نداشته باشند».