الله روزه را به خودش اختصاص داده

الله روزه را به خودش اختصاص داده و فقط او پاداش روزه را می­دهد [یا خودش پاداش روزه می‌شود]: در صحیح بخاری و صحیح مسلم از ابوهریره  روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «کُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ لَهُ: الْحَسَنَهُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا إِلَى سَبْعِمِائَهِ ضِعْفٍ، قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: إِلَّا الصَّوْمَ؛ فَإِنَّهُ لِی، وَأَنَا أَجْزِی بِهِ، إنّه تَرَکَ شَهْوَتـَهُ وَطَعَامـَهُ وَشَرَابـَهُ مِنْ أَجْلِی»[۱]؛ «تمامی اعمال انسان برایش ده­برابر تا هفتصد برابر نیکی [و پاداش] دارد – الله متعال می­فرماید:- مگر روزه که برای من است و من به سبب آن پاداش می­دهم [و بنا بر قولی: من پاداش روزه­ام]، زیرا فردِ روزه­دار، تمایلات، خوراک و نوشیدنی­اش را برای [کسب رضایت] من ترک کرده است».

دلیلش این است که روزه رازی در میان بنده و پروردگارش به شمار می­رود و فقط الله  از آن آگاه است.

[۱]– صحیح بخاری، شمارۀ حدیث: ۷۰۵۴؛ صحیح مسلم، شمارۀ حدیث: ۱۱۵۱٫