القتل قتلان = قتل ، دو نوع است!!

در قرآن کریم ، شاید هیچ گناهی سراغ نباشد که بعد از کفر و شرک ، سنگینتر و بزرگتر و خطرناکتر از گناه ( قتل النفس  همان ( کشتن نفسی معصوم ) باشد. در آیات و أحادیث کثیری ، عظمت و خطرناک بودن چنین گناهی به کرات بیان گردیده ، که اگر فقط به یک آیه در این خصوص اشاره نماییم ، بزرگی و خطرناک بودن این معصیت بخوبی واضح و آشکار میگردد !

قال تعالی : {ومَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًا} ( النساء : ۹۳ ) .

ترجمه :

و کسی که مؤمنی را از روی عمد بکشد کیفر او دوزخ است و جاودانه در آنجا می ماند و خداوند بر او خشم می گیرد و او را از رحمت خود محروم می سازد و عذاب عظیمی برای وی تهیّه می بیند.

أما قتل دو نوع است !!
قتل نفس ، و گرفتن جان انسان !!
قتل شخصیت و آبروی انسان ، و بی آبرو و بی شخصیت نمودن انسان !!

قتل نفس را دیدیم که چه بود و چه جزایی داشت . أما قتل شخصیت و آبرو چگونه است ؟؟

در قرآن کریم در آیاتی که بحث از وضعیت کفار در دوزخ دارند ، الله تعالی راجع به آنها فرموده : {الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْکُبْرَى (۱۲) ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى} (۱۳). ( الأعلی: ۱۲- ۱۳ ).

الله تعالی حیات و مرگ را همزمان از کفار در دوزخ نفی نموده است! أما نفی مرگ ، واضح است که بله! دوزخیان در دوزخ نخواهند مرد . و أما نفی حیات چگونه است ؟

جواب : از آنجا که دوزخیان ، حیات و زندگی بسیار تلخ و غرق در عذاب و ناراحتی ای دارند ، این زندگی نبودنش بهتر بوده ، و انگار که اینان ، واقعاً حیاتی ندارند!!
بله !! زندگی تلخ !! زندگی نیست ، بلکه نوعی مرگ است!!
کسانی که سبب میگردند که شخصیت و آبروی یک انسان ، از بین رفته و در نتیجه ، این انسان در میان مردم بی آبرو و بی شخصیت و مورد تهمت و بهتان و مطرود شدن قرار گرفته و بنا بر این ، زندگی و حیاتش ، به تلخی و سختی گرویده و لذت حیات و زندگی بر او تلخ گردد ، چنین کسانی ، بخواهند یا نخواهند ، – به حق ، یا به ناحق – مرتکب قتل این انسان شده اند ، قتل نوع دوم ، نه نوع أول !!!

رسول أکرم صلی الله علیه و سلم می فرمایند :

منْ لَعَنَ مُؤْمِنًا فَهُوَ کَقَتْلِهِ، وَمَنْ قَذَفَ مُؤْمِنًا بِکُفْرٍ فَهُوَ کَقَتْلِهِ. (تفق علیه).

 ترجمه :

لعنت نمودن یک فرد مؤمن ، همچون به قتل رسانیدن اوست ، و هر کسی که مؤمنی را تهمت به کفر و کافر شدن نماید ، بمانند این است که او را به قتل رسانیده باشد.

براستی آیا کسانی که ، با هر گونه بهانه های واهی و … به تخریب شخصیت فرد مسلمانی پرداخته و سبب میشوند که دیدگاه بندگان خداوند به نسبت آن بنده ی خدا تغییر نموده و شخصیت و آبروی او را بر باد میدهند ، و بدین سبب سبب قتل شخصیت چندین ساله ی آن انسان ، در یک إجتماع میگردند ، هیچ دانسته اند که اینان قاتلانی جانی و سفاک هستند؟! هیچ دانسته اند که سبب بی آبرو گردانیدن مسلمانی گشته اند که سالهای سال ، با تلاش و کوشش فراوان ، شخصیت و آبرویی برای خود کسب نموده است؟؟

براستی آیا اینان میدانند که شبانه روز دارند از حرام ترین گوشتهای عالم (= گوشت برادر مرده ی خود ) را میخورند !! و آیا میدانند که پیامبر صلی الله علیه و سلم فرموده است :

أیما لَحْمٍ نَبَتَ مِنْ حَرَامٍ ، أَوْ جَسَدٍ غُذِّیَ بِحَرَامٍ ؛ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ.
قال الهیثمی: رواه الطبرانی فی الأوسط ورجاله ثقات

ترجمه : « هر گوشت بدن یا هر جسدی که از خوراک حرام تغذیه شده باشد ، نصیب آتش دوزخ خواهد بود».

آیا اینان که هر روزه با تغذیه از گوشت شخصیت دیگران ، شخصیت و آبروی خود را فربه و چاق و سمین مینمایند ، هیچ اندیشیده اند که این شخصیت بزرگ شده اشان با تخریب دیگران ، نصیب و سهم آتش دوزخ خواهد بود!!!

براستی إمروزه قتل و کشتار – هر دو نوعش- در جامعه ی انسانیت چه بسیار است !!!

براستی فرد قاتل ، آن زمانی که تیر زهر آگین سخنانش را به قلب شخصیت و آبروی انسانی شلیک میکند ، آیا هیچ فکر نموده است که : انسان یک جان دارد که با یکبار قتل ، از دست رفته و دیگر باز نمیگردد؟؟ آیا هیچ فکر نموده است که انسان !! اگر در جامعه ای بی آبرو و بی شخصیت گردانیده شد ، دیگر تا حیات و زندگی دارد ، در آن جامعه ، بی آبرو و بی شخصیت تلقی میشود، ولو من أطهر خلق الله هم باشد؟؟

براستی آیا هنوز هم از زخم تیر بهتان منافقانی که به آبروی حرم رسول الله صلی الله علیه و سلم شلیک نمودند ، خون نمیچکد؟؟

براستی که إمروزه بسیاری از زندگان به قتل رسانیده شده اند !! قتلی که بسیار دردناکتر از مردن و جان دادن است !!

براستی اگر متعصبان حزبگرا ، غیبت کنندگان ، تنگ نظران ، تخریب کنندگان شخصیت انسانهای مسلمان ( بخصوص علماء و داعیان ) ، تکفیر کنندگان و لعن کنندگان و … ، براستی اگر اینان تقوای الله متعال را داشتند این همه مرتکب قتل میشدند ، به نام تقوا ، و مصلحت ، و دین و دعوت و حزب و گروه و …؟؟؟!!!
آنهم بدون اینکه مرتد !!! (= مقتول شخصیتی ) را هیچ دادگاهی ، و هیچ إثبات جرمی ، و هیچ اقامه حجتی ، و هیچ استتابه ای نموده باشند؟؟!!!

براستی هریک از ما هیچ بفکر أفتاده ایم که روزانه چند نفر را به قتل میرسانیم؟؟!! و آیا بفکر أفتاده ایم که در طول حیاتمان ، دستانمان به خون آبرو و شخصیت چند انسان بی گناه آغشته است ؟؟!!
براستی !! راهی برای إحیاء مقتولان هست؟؟!!!

قال رسول الله صلی الله علیه و سلم:

منْ قَالَ فِی مُؤْمِنٍ مَا لَیْسَ فِیهِ أَسْکَنَهُ اللَّهُ رَدْغَهَ الْخَبَالِ حَتَّى یَخْرُجَ مِمَّا قَالَ  أبوداود ۳۱۲۳ . صحیح.

ترجمه : « هر کسی در باره ی مؤمنی ، چیزی بگوید ( یا چیزی را به مؤمنی تهمت زند ) که در وی نیست ، الله متعال آن شخص را در ( ردغه الخبال ) ساکن میگرداند ، تا زمانی که دلیل برای إثبات قولش بیاورد !!

ردغه الخبال: چاهی است در دوزخ از عصاره و چرکابه ی زخمهای دوزخیان!!!
أسأل الله الهدی و التقی و العفاف و العافیه و الغنی و حسن العاقبه . آمین یا رب العالمین!!

مقاله پیشنهادی

دنیا، اینگونه آفریده شده است

روزی مارکس اویلیوس، یکی از فیلسوفان بزرگ دربار امپراطوری روم، گفت: امروز افرادی را ملاقات …