الشمائل المحمدیّه صلی الله علیه وسلم (۴)

عمرو بن العاص رضی الله عنه گوید: گاهی اوقات اتفاق می‌افتاد که رسول خدا صلی الله علیه وسلم سهمی از نگریستن و سخن گفتن خویش را به بدترین مردمان اختصاص می‌دادند، تا از این رهگذر، از آنان دلجویی کرده باشند، (و تا با این کار، محبتشان را برای پذیرش حقایق و تعالیم و آموزه‌های شرعی و نبوی و الهی جلب کنند و ضرر و زیانشان نیز به مسلمانان نرسد.)
رسول خدا صلی الله علیه وسلم نیز سهمی از نگریستن و سخن گفتن خویش را به من اختصاص دادند تا جایی که گمان کردم که من از زمره‌ی بهترین و برترین مردمان هستم؛ از این رو از ایشان پرسیدم: ای فرستاده‌ی خدا! آیا من بهترم یا ابوبکر؟ پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: ابوبکر از تو بهتر است.
دوباره گفتم: ای رسول خدا!آیا من بهترم یا عمر؟ فرمودند: عمر از تو بهتر است. برای سومین بار پرسیدم: ای رسول خدا!آیا من بهترم یا عثمان؟ پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: عثمان از تو بهتر است.
عمرو بن عاص در ادامه‌ی سخنانش گوید: وقتی این سؤال‌ها را از رسول خدا صلی الله علیه وسلم نمودم، و ایشان نیز بدون رودربایستی و در کمال صداقت و راستی بدان‌ها پاسخ دادند، از پرسش‌های خویش پشیمان شدم و دوست می‌داشتم که کاش این پرسش‌ها را از ایشان نکرده بودم

برگرفته از کتاب «الشمائل المحمدیّه
مؤلف: امام ابوعیسی محمّد بن عیسی التّرمذی