داشتن حق اختیار بر چند نوع میباشد که مشهورترین آنها به شرح ذیل است:
۱ – خیار مجلس: داشتن حق اختیار برای دو طرف معاملهی خرید و فروش، صلح، و اجاره و… که به هدف دستیابی به مالی صورت میگیرد، ثابت است و حق دو طرف معامله میباشد.
و مدتِ داشتنِ اختیار، از زمان شروع معامله تا جدا شدن دو طرف معامله میباشد. اگر دو طرف معامله، داشتن حق اختیار را بیاعتبار اعلان کردند، دیگر حق اختیاری باقی نمیماند اما اگر یکی از دو طرف حق اختیار را بیاعتبار اعلان کرد، برای دیگری حق اختیار باقی میماند. اما وقتی جدا شدند معامله الزامی میشود، البته از ترس استفاده کردن حق اختیار زود جسله معامله را ترک کردن حرام است.
۲- اختیار شرط: این است که هردو یا یکی از دو طرف معامله داشتن حق اختیار را تا مدت مشخصی هر چند طولانی، شرط میکند و این درست است و از زمان معامله شروع میشود و در زمان تمام شدن مدت، حق اختیار نیز تمام میشود و بعد از تمام شدن مدت، معامله الزامی میگردد.
و اگر داشتن حق اختیار را در وسط مدت خیار باطل اعلام کردند؛ باطل میشود؛ زیراحق هردو است.
۳- داشتن حق اختیار در صورت اختلاف در کالا و هزینه: اگر در مقدار قیمت کالا یا خود کالا یا اصل معامله یا صفت معامله اختلاف کردند و هیچ کدام دلیل روشنی نداشتند، قول فروشنده با قسم معتبر است و مشتری بین قبول معامله یا فسخ آن مختار است.
۴- خیار عیب: منظور از عیب، ایرادی است که قیمت کالا را پایین میآورد، به این ترتیب وقتی فردی کالایی خریداری نمود و در آن عیبی دید، میتواند کالا را برگرداند و پول خود را بگیرد یا کالا را با کسر هزینهی ایراد وارد بر کالا نگهدارد. به این صورت که قیمت کالای سالم را مشخص میکنند و سپس کالای معیوب را قیمتگذاری مینمایند و هزینهی کسر قیمت را باز پس میگیرد اما اگر در این اختلاف کردند که عیبهایی مانند لَنگیِ حیوان یا خراب شدن مواد غذایی، در کجا بر کالا وارد شده است، قول فروشنده با قسم معتبر است یا معامله را فسخ کنند و فروشنده کالای خود و خریدار پول خود را تحویل بگیرد.