وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ارتداد بر سه قسم است:
۱ـ ارتداد اعتقادی:
چنان که شخص معتقد باشد کسی با الله در ربوبیت یا الوهیت شریک است یا اینکه ربوبیت یا وحدانیت یا صفتی از صفات خداوند را انکار کند. یا اینکه معتقد به تکذیب پیامبران یا انکار کتاب های آسمانی باشد. یا اینکه برانگیخته شدن دوباره یا بهشت یا دوزخ را منکر شود. یا اینکه نسبت به چیزی از دین کراهت و کینه داشته باشد ولو اینکه بدان عمل کند. یا بر این باور باشد که زنا یا شراب یا اموری که حرام بودن آنها در دین واضح و آشکار است، حلال است و…
۲- ارتداد قولی: چنان که خداوند متعال یا پیامبران یا فرشتگان یا کتاب های آسمانی یا دین را مورد دشنام و ناسزا یا تحقیر قرار دهد. یا ادعای نبوت کند یا اینکه همراه خداوند، دیگری را بخواند یا اینکه حرام بودن چیزی از امور حرامِ آشکار چون زنا، ربا، شراب و مانند آنها را انکار کند و…
۳- ارتداد عملی: چنان که برای غیر الله ذبح کند یا برای غیر الله سجده کند یا ساحرب وجادوگری کند یا با ترک قضاوت بر مبنای آنچه خداوند نازل کرده ازآن روی گردانی کند یا مشرکان را یاری کرده و با آنها علیه مسلمانان همکاری کند یا نماز را ترک کند و…
پس ترک نماز، ارتداد عملی است و توبه وی علاوه بر اقرار به شهادتین، عمل به آنچه ترک کرده و سبب کفر وی شده، می باشد.
وچون کسی از اسلام مرتد شود و بالغ و عاقل و مختار باشد، امام مسلمانان وی را به اسلام فرا می خواند و او را بدان تشویق کرده و توبه را بر وی عرضه می کند، تا شاید توبه کند؛ پس اگر توبه کرد، مسلمان است و اگر توبه نکرد و بر ارتدادش اصرار داشت، با شمشیر و بر مبنای کفر و نه حد، کشته شده و غسل نمی شود و بر وی نماز جنازه خوانده نمی شود و در قبرستان مسلمانان دفن نمیشود.