آبها دو نوع هستند:
اول – آب پاک: و آن آبی است که بر اساس آفرینش خویش باقی مانده است، مانند آب باران، آب دریا، آب رودخانه و آنچه که از زمین، خودش یا به وسیلهی اسباب بیرون میآید، شیرین یا شور، داغ یا سرد باشد، و این آب پاکی است که طهارت به وسیلهی آن جایز است. و آبی که به وسیلهی گیاهان یا در مخزنها و مانند آنها تغییر میکند، پس آن آب پاک است.
و هنگامیکه آب به وسیلهی حنا یا جوهر یا رنگ یا صابون و مانند آنها تغییر نماید، اگر این تغییر اندک باشد، اسم آب مطلق از آن، سلب نمیشود و بر همهی اجزایش غلبه نمیکند، پس آن آب پاک است و حدث را بر طرف مینماید و نجاست را از بین میبرد.
و اگر اسم آب مطلق از آن سلب شود، و بر اجزایش غالب شود، پس حدث را بر طرف نمیکند، ولی نجاست و پلیدی را از بین میبرد، برای اینکه از بین بردن پلیدی وسیعتر از رفع حدث میباشد.
دوم – آب نجس: و آن آب کم یا زیادی است که رنگ، یا طعم یا بوی آن به وسیلهی نجاست تغییر کرده است و حکمش این است که پاک کردن و پاکیزگی به وسیلهی آن جایز نیست.