اغراق دلّال‌ها

یک نفر پیش دلّال رفت تا اسبش را که کمی پای لنگ داشت، بفروشد. به دلّال گفت: اگر از اسبم برای جذب بیشتر مشتری زیاد تعریف کنی، پولت را زیاد می‌کنم. وقتی دلّال پول را گرفت، شروع به تبلیغ اسب کرد و داد کشید ای مردم بیاید اسبی برای فروش دارم که مادرش اصیل است، بدنش سبک می‌باشد و تند می‌دود و کم استراحت می‌کند و زیاد کار می‌کند و کم می‌خورد و زیاد می‌دود. نیم ساعت بعد جمعّیت بسیار زیادی فریب دروغ‌های دلّال را خوردند و بر سر اسب جمع شدند وقتی‌که صاحب اسب جمعّیت جمع شده را دید و تعریف‌های دلّال را شنید بسیار تحریک شد و پیش دلّال رفت و گفت: غلط کردم! من اسبم را نمی‌فروشم با این تعریف‌هایی که تو از اسبم کردی، فکر نمی‌کنم اسبی بهتر از اسب من پیدا شود.