می دانیم که شیعه امهات مومنین رضی الله تعالی عنهن را از اهل بیت رسول الله صلی الله علیه وسلم نمی دانند به دلایل واهی و حتی ادعا می کنند که آیه ۳۳ سوره احزاب در شان آنها نازل نشده منظور از آیه تطهیر {انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت ویطهرکم تطهیرا}.
خوب ببینیم
اقای محمد باقر مجلسی صاحب کتاب بحارالانوار در این مورد چه می گویند؟!
مراه العقول الجزء الثالث صفحه ۲۴۴٫
ج۳، ص: ۲۴۴٫
عن هذا الدلیل بوجوه:
الأول: أنا لا نسلم أن الآیه نزلت فیهم، بل المراد بها أزواجه صلى الله علیه و آله و سلم لکون الخطاب فی سابقها و لا حقها متوجها إلیهن، و یرد علیه أن هذا المنع بمجرده بعد ورود تلک الروایات المتواتره من المخالف و المؤالف غیر مسموع و أما السند فمردود بما ستقف علیه فی کتاب القرآن مما سننقل من روایات الفریقین أن ترتیب القرآن الذی بیننا لیس من فعل المعصوم حتى لا یتطرق إلیه الغلط، مع أنه روى البخاری و الترمذی و صاحب جامع الأصول عن ابن شهاب عن خارجه بن زید بن ثابت أنه سمع زید بن ثابت یقول: فقدت آیه فی سوره الأحزاب حین نسخت الصحف قد کنت أسمع رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم یقرأ بها فالتمسناها فوجدناها مع خزیمه بن ثابت الأنصاری” مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ” فألحقناها فی سورتها من المصحف، فلعل آیه التطهیر أیضا وضعوها فی موضع زعموا أنها تناسبه، أو أدخلوها فی سیاق مخاطبه الزوجات لبعض مصالحهم الدنیویه، و قد ظهر من الأخبار عدم ارتباطها بقصتهن، فالاعتماد فی هذا الباب على النظم و الترتیب ظاهر البطلان.
و لو سلم عدم التغییر فی الترتیب فنقول: سیأتی أخبار مستفیضه بأنه سقط من القرآن آیات کثیره فلعله سقط مما قبل الآیه و ما بعدها آیات لو ثبتت لم یفت الربط الظاهری بینهما، و قد وقع فی سوره الأحزاب بعینها ما یشبه هذا، فإن الله سبحانه بعد ما خاطب الزوجات بآیات مصدره بقوله تعالى:” قُلْ لِأَزْواجِکَ إِنْ کُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَیاهَ الدُّنْیا” الآیه عدل إلى مخاطبه المؤمنین بما لا تعلق فیه بالزوجات بآیات کثیره، ثم عاد إلى الأمر بمخاطبتهن و غیرهن بقوله سبحانه:” یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ”.
و قد عرفت اعتراف الخصم فیما رووا أنه کان قد سقط منها آیه فألحقت، فلا یستبعد أن یکون الساقط أکثر من آیه و لم یلحق غیرها.
ج۳، ص: ۲۴۵٫
و روى الصدوق فی کتاب ثواب الأعمال بإسناده عن عبد الله بن سنان عن أبی عبد الله علیه السلام قال: سوره الأحزاب فیها فضائح الرجال و النساء من قریش و غیرهم، یا بن سنان إن سوره الأحزاب فضحت نساء قریش من العرب و کانت أطول من سوره البقره لکن نقصوها و حرفوها.
توضیح جناب مجلسی در قسمت اول اعتراف می کند که سیاق ایات در ظاهر شامل ازواج رسول الله صلی الله علیه وسلم می شود زیرا قبل وبعد آیات ۳۳ احزاب در شان ازواج رسول الله می باشد وحتی خود آیه انما یرید الله آیه ای جدا نیست بلکه بخشی از آیه ۳۳ احزاب است.
در ادامه جناب مجلسی می گوید فریقین می دانند که این قرآن به ترتیب معصوم نقل نشده و از آن رفع غلط نشده.
یعنی ایشان می خواهد بگوید که جمع آوری قرآن در زمان صحابه خطا و همراه با غلط بوده یعنی ایشان این مصحف امروزی ما را قبول ندارند
در قسمت سوم که رنگ در می گوید اگر تسلیم شویم که در قرآن تغیری رخ نداده باید بگویم که اخبار مستفیضی به ما رسیده که بسیاری آیات قران تغییر داده شد و ساقط شد.
ودر قسمت آخر روایت می آورد از شیخ صدوق که ابی عبدالله صادق به عبدالله بن سنان می گوید ای ابن سنان سوره احزاب زنان ومردان قریش را مفتضح کرد وطولانی تر از سوره بقره بود ولکنتغییرش دادند وتحریفش کردند.
نتیجه مجلسی چون در تغییر ظاهر آیه که سیاقش مربوط به امهات مومنین می باشد عاجز شده سعی کرده که از باب دیگری وارد شود وآنهم باب تحریف قرآن و اینطور می گوید که بله آیه در مورد ائمه شیعه بوده اما تحریفش کردند وترتیبش را بهم زدند.
خوب برای شیعه دو راه موجود است.
همین مصحفی که مسلمین برآن اتفاق دارند وجمیع اهل سنت وجماعت که سیاقش همسران رسول الله هستند.
واعتراف به اینکه قرآن تغییر وتحریف در آن رخ نداده اینکه مانند علامه مذهبشان اعتقاد به تحریف قرآن داشته باشند که این هم کفر است و مخالف کلام الله تعالی انا نزلنا الذکر وانا له لحافظون.