از آنجائی که اسلام، با تسلیم شدن در برابر خدا تحقق مییابد و مظهر این تسلیم، پیروی از شریعت الهی است و این مظهر بعد از بعثت پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و سلم تنها با پیروی کردن از شریعت اسلامی تحقق مییابد، پس لازمهی این امر، اطاعت از تمام احکام شریعت اسلامی است. و چون یکی از ویژگیهای شریعت اسلامی شمولیت آن است بدین معنی که در تمام زمینههای زندگی بشری احکام خاص خود را دارد، انسان مسلمان باید در تمام عرصههای زندگی خود و در ارتباط خود با خدا و خلق خدا از احکام شریعت اسلامی پیروی کند و نباید در هیچ زمینهای فکری و اعتقادی باشد یا گفتاری و کرداری، فعل باشد یا ترک، اخذ باشد یا عطا، اقدام باشد یا بازگشت، محبت باشد یا کراهت و بالاخره هدف باشد یا وسیله، از احکام شریعت اسلامی خارج شود.
در واقع در زندگی انسان مسلمان هیچ گوشهای وجود ندارد که در آن به دور از احکام شرعی عمل کند. بلکه باید در تمام وجود و هستی و تمام تصرفات خود از احکام شرعی اطاعت کند و اگر به خود اجازه دهد که در یکی از زمینههای زندگی از دایرهی شریعت اسلامی خارج شود، مشمول مضمون این آیه میشود که خداوند میفرماید: ﴿ أَفَتُؤۡمِنُونَ بِبَعۡضِ ٱلۡکِتَٰبِ وَتَکۡفُرُونَ بِبَعۡضٖۚ فَمَا جَزَآءُ مَن یَفۡعَلُ ذَٰلِکَ مِنکُمۡ إِلَّا خِزۡیٞ فِی ٱلۡحَیَوٰهِ ٱلدُّنۡیَاۖ وَیَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَهِ یُرَدُّونَ إِلَىٰٓ أَشَدِّ ٱلۡعَذَابِۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ﴾ [البقره: ۸۵].
«آیا به بخشی از کتاب (آسمانی) ایمان میآورید و به بخش دیگر کفر میورزید؟ برای کسی از شما که چنین کند جز خواری و رسوایی در این جهان نیست و در آخرت به سختترین عذاب برگشت داده میشوند و خداوند از آنچه انجام میدهید، غافل نیست».
نمیتوان گفت که چون این آیه در مورد بنیاسرائیل نازل شده (پس شامل حال مسلمانان نمیشود) چون افعال زشتی که بنیاسرائیل مرتکب شده و خداوند آنها را مورد نکوهش قرار داده است، اگر شخص مسلمانی هم مرتکب آنها بشود، بصورت مذموم باقی خواهند ماند. بویژه اگر این کار زشت آنان عمل به بخشی از شریعت الهی و ترک بخش دیگری از آن باشد، چون این کار با جوهر اسلام که مبتنی بر تسلیم همهجانبه در برابر خدا و مظهر آن که اطاعت مطلق از شریعت الهی است در تضاد است.