۱-اصل دراشیاءحلال بودن آنهاست.
۲-حلال وحرام نمودن اشیاءتنها حق الله است.
۳-حرام کردن حلال وحلال کردن حرام با شرک برابراست.
۴-تحریم اشیاءازجانب الله به خاطر ضرر وزیان وناپاکی آنهاست.
۵-حلال به آن اندازه وجود دارد که انسان به حرام بی نیاز باشد.
۶-هرچیزکه مقدمه حرام باشد وانسان را به سوی آن سوق دهد حرام است.
۷-حرام با حیله ودسیسه حلال نمےشود واین حیله هم حرام است.
۸-حسن نیت،حرام را حلال نمےکند.
۹-به خاطر دور ماندن از حرام باید از کارهاے شبهه دار پرهیز شود.
۱۰-چیزےکه حرام است برهمه حرام است.
۱۱-ضرورت واجبار حرام را مباح مےسازد.