اصطلاح «التّعسف»: فقهاء شافعی این واژه را بر «ارتکاب چیزهایی که در نزد محققان جایز نمیباشد» اطلاق میکنند. و نیز بر «ارتکاب آنچه ضرورتی در آن نیست، و اصل نیز خواهان عدمش است» استعمال میگردد.
و برخی از فقهاء در تعریف «التعسف» گفتهاند: «حمل الکلام علی معنی لا تکون دلالته علیه ظاهره» یعنی حمل کردن کلام، بر معنایی که برآن دلالت ظاهری ندارد.
البته حکم «تعسف» از حکم «بطلان» خفیفتر و سبکتر میباشد.