۵- اصطلاحاتی که بر تسویه و برابری حکم، درنزد برخی از علماء دلالت مینمایند، و اصطلاحاتی که بر تفاوت حکم در نزد برخی دیگر از علماء دلالت میکنند، عبارتند از
اگر از امام احمد پیرامون مسئلهای سؤال شود و ایشان نیز پاسخ آن را بدهد، سپس از مسئلهی دیگری از ایشان سؤال شود و ایشان در پاسخ بدان بگوید: «ذاک أهون» [این آسانتر است] یا «ذاک اشدّ» [حکم این مسئله، سختر است] و یا «ذاک أبشع» [حکم این مسئله، بدتر و زشتتر است]، در نزد برخی از فقهاء، این طرز جواب امام احمد، بر یکسانی و برابری حکم، در دو مسئله دلالت میکند چراکه بعضی اوقات اتفاق میافتد که دو چیز، در وجوب، نُدب، تحریم، کراهت، و اباحت با هم برابر و یکسان باشند و تنها فرقی که در آن مشهود است این است که تأکید یکی، بیش از دیگری میباشد. و در نزد امام احمد نیز برخی ازواجبات نسبت به برخی دیگر، از تأکید بیشتری برخوردارند.
ابن حامد میگوید: «خود الفاظ و واژهها، خواهان تفاوت در حکماند، چرا که مراد این قول امام احمد: «اهون» هم میتواند «نفی تحریم» به معنای کراهت باشد و نیز میتواند «نفی وجوب» به معنای مندوب باشد.
و بهتر این است که در تمام این اصطلاحات، به قرائن (قرائن بر هر کدام از وجوب، ندب، تحریم و… دلالت کرد، حمل بر همان معنا میشود) و عادت امام احمد در به کار بردن اصطلاحات و حمل این اصطلاحات بر بهترین، شایستهترین، ارزندهترین و راجحترین معنی، نظر شود (و هرکدام از این قرائن و عادات امام احمد و… بر هریک از وجوب، نُدب، تحریم و… دلالت کنند، همان معنی مراد میباشد.)[۱]
[۱]– همان ص ۹۳، ۹۴