وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
اصطلاحات شیخ رهونی[۱] «بر شرح شیخ زرقانی»
- «تو»: مراد از این اصطلاح، «شیخ علامه ابوعبدالله محمد التاودی بن طالب بن سوده، فقیه مالکی» (و متوفی ۱۲۰۹ه) می‌باشد. وی اصالتاً از «اندلس» است که در شهر «فاس» پرورش یافت و رشد و نموّ نمود و در همانجا نیز اسکان و اقامت داشت.[۲] و در برخی جاها با علامت «ت» نیز به وی اشاره می‌شود.
- «مب»: مراد «شیخ محمد البنانی» می‌باشد که قبلاً شیخ دسوقی با علامت «بن» به وی اشاره می‌کرد.
- «ج»: مراد «شیخ محمد بن حسن الجنوی الحسنی» می‌باشد. وی یکی از فقهای وارسته و باتقوا و خدا ترس و زاهد بود که به سال ۱۱۳۵ ه زاده شد و در سال ۱۲۰۰ ه نیز چشم از جهان فروبست و به دیار باقی شتافت [۳]
- «جس»: مراد شیخ محمد بن الطیب جسوس (متوفی۱۲۷۳ه) و نویسنده‌ی کتاب «نصره الفقیه» و یکی از فقهای برجسته می‌باشد.[۴]
- «بب»: مراد شیخ احمد بابا ابن احمد (متوفی ۱۰۳۲ه) می‌باشد. وی دارای بیش از ۴۰ تألیف و اثر می‌باشد که از میان آن‌ها می‌توان به «شرح المختصر» (از زکات تا نکاح) و «شرح صغری السنوسی» اشاره کرد.[۵]
[۱]– وی « محمد بن احمد بن محمد رهونی مغربی» می‌باشد. ایشان فقیهی وارسته ومتکلمی چیره دست بود. از تألیفات وی می‌توان به «حاشیه علی مختصر خلیل» اشاره کرد. وی منسوب به «رهونه» (از قبائل «جبال غمازه») درمغرب می‌باشد. وی درشهر «فاس» پرورش یافت و درهمانجا به تحصیل وفراگیری علم ودانش پرداخت و در سال ۱۱۵۹ه درگذشت.
[۲]– الاعلام (۶/۶۲)
[۳]– الاعلام(۶/۹۲)
[۴]– شجره النور الزکیه (۱/۴۰۱)
[۵]– همان (۱/۲۹۸)