اسلام پیش از آفرینش و تولید مثل، به سلامتی انسان اهمّیت داده است
چون ارشاد نموده که شریک خوبی -زن یا مرد- برای زندگی انتخاب شود تا نسلی سالم تولید نمایند.
پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «تَخَیَّرُوا لِنُطَفِکُمْ»[۱]؛ «[بهترین و پاکترین زنان] را برای نطفههای خود انتخاب کنید.»
علاوه بر این، تشویق و سفارش به شیردهی نموده و تأکید کرده که در صورت امکان، مدّت شیردهی طولانی گردد تا نوزاد عناصر ایمنی و رشد طبیعی و لازم را کسب نماید؛ عناصری که در شیردهی و تغذیۀ مصنوعی وجود ندارد.
الله میفرماید:
﴿۞وَٱلۡوَٰلِدَٰتُ یُرۡضِعۡنَ أَوۡلَٰدَهُنَّ حَوۡلَیۡنِ کَامِلَیۡنِۖ﴾ [البقره: ۲۳۳]
«و مادران [باید] فرزندان خود را دو سال تمام شیر دهند.»[۲]
[۱]– سنن ابن ماجه، شمارۀ حدیث: ۱۹۶۸؛ آلبانی / در السّلسله الصّحیحه، شمارۀ حدیث: ۱۰۶۷، این روایت را صحیح معرّفی کرده است.
[۲]– نک: روائع الطّبّ الإسلامی، محمّد نزار دقر، ج ۱، ص ۳٫