ابن قیّم میگوید: اقرار کردنِ آن کاهنِ اهل کتاب برای رسول خدا به اینکه او پیامبر است، او را وارد اسلام نکرد؛ چون خود را ملتزم به اطاعت و پیروی از او نکرد، پس اگر بعد از این اقرار به دینش تمسّک جوید، این ارتداد برای او محسوب نمیشود، و مشابه آن، قول آن دو کاهن یهودی است… گفتند: گواهی میدهیم که تو پیامبر هستی، فرمود: «فما یمنعکما من اتباعی»؛ «پس چه چیزی شما را از پیروی کردن از من منع کرده است» گفتند: میترسیم که یهودیان ما را بکشند. و با این سخنشان اسلام برای آنها ثابت نشده است و کسی که در سیره و اخبار ثابته تأمل کند موارد زیادی مییابد از شهادت دادن بسیاری از اهل کتاب و مشرکین برای پیامبر صلی الله علیه وسلم به رسالتش و اینکه او راستگوست، اما آنها با این شهادت دادنشان وارد اسلام نشدند، دانسته میشود که اسلام به وراء آن دستور داده است، و اینکه اسلام فقط شناخت نیست، و نه فقط شناخت و اقرار است، بلکه شناخت و اقرار و انقیاد و التزام داشتن به طاعتش و دینش در ظاهر و باطن است.[۱]
[۱]– زاد المعاد جـ۳ ص۴۲