اسلام دین خشونت نیست!

کتایون محمودی/ روزنامه‌نگار

شاید صحبت از مجد و شکوه مسلمانان و سپری شدن دوران طلایی حاکمیت اسلام بر دنیا، چندان دردی از مسلمانان را دوا نکند؛ اما یادآوری آن و هم‌چنین دوران افول قدرت‌های اسلامی، بتواند درس‌های عبرت را تجدید کند و مسلمانان را به تأمل وا دارد.
صحبت از دوره‌هایی از روزگار خاکستری امرای زورگو و مستبد که به نام دین، فاجعه آفریدند… ولی بازگویی این مورد هم بی‌حکمت نیست که این تنها حکومت‌های اسلامی نبودند که صحنه‌هایی دردناک در تاریخ رقم زدند؛ مسیحیان نیز به نام دین و یهودیان نیز به همین بهانه، خالق تراژدی‌های بسیار بودند.
آن چه مسلم است، این واقعیت است که پیام ادیان، بشارت به مهربانی است و این تفسیرهای غلط ماست که تصویر دین را وارونه می کند. این اشتباه، از مسلمانی ماست و نه اسلام که زود به زود پتکش را بر سرمان می‌کوبند که: اسلام خشن است!
شاید سکوت بر این قضاوت بی‌دلیل، هم خود گناه دیگری‌ست که می تواند در معرفی اسلام به دیگران دخیل باشد.
مرور تاریخ اسلام و تحلیل وقایع به زبان‌های زنده‌ی جهان، می‌تواند اسلام‌هراسی را تا اندازه‌ای از ذهن‌ها پاک کند. احیای صفحات تاریخ اسلام،‌ از همان ابتدا تا امروز و واکاوی سیره‌ی پیامبر می‌تواند مؤید این حقیقت باشد که اسلام، دین آشتی است و ریشه‌ی آن هم از همین ماده مشتق شده است.
پیامبر ما، با تمام جفاها و رنج‌ها که دیدند، در فتح بی‌خونریزی مکه، همه‌ی آنانی که مسلمانان را اذیت و حتی کشته بودند، بخشیدند. هرگز از انتقام نگفتند و بر آن اصرار نکردند… بخشیدند و از دل‌ها، وارد شدند!
حالا چگونه است که نقاشان ویرانی دنیا و خصوصا خاورمیانه، سفیر حقوق بشر شده و در مقابل موج اسلام‌خواهی زیرپوستی بلادشان، به تبلیغ خشونت در ذات اسلام، مفسر شده‌اند؟
آیا سلاح‌های کشتارجمعی و نابودی هیروشیما و ویتنام، کار مسلمانان بود؟
آیا بانی جنگ‌های مهیب جهانی و تصویر شرم‌آور کشتار بشر در اروپا، مسلمانان بوده‌اند؟
آیا محو سرخ‌پوست‌ها که ساکنان بومی یک قاره بودند، کار مسلمانان بود؟
آیا کشتار در بوسنی و نسل‌کشی در صربستان را مسلمانان طراحی کردند؟
صبرا و شتیلا چطور؟
چرا نمی‌پرسیم از همین مدافعان حقوق بشر که چه کسی قاتل و تروریست است؟
چرا نمی‌خواهیم قاتلان مردم چچن، مسلمانان میانمار و مسلمانان کشمیر معرفی شوند،؟
ما که دایم مرگ سهم‌مان بوده، آیا قاتلان‌مان ماسک‌های‌شان را برداشته‌اند؟ هرگز در دادگاهی محاکمه شده‌اند؟
آیا هرگز دلیل حمله به عراق و افغانستان، برای قتل‌عام مسلمانان در سرزمین‌هایشان روشن شد؟
آیا کسی پرسید که بشر کیست و چرا حقوقش با مسلمانی، متضاد است که برای خون هزاران کودک در سوریه و عراق و‌ افغانستان، کک‌تان نگزید و سال‌هاست که عامل کشتار مردم فلسطین را جایزه نوبل اعطا می‌کنید؟
آیا معنای معکوس بشر با معیار «همه، غیر از مسلمانان» منشور حقوق بشری‌تان نیست؟
مسلمان را با «ترور» معنا کرده و از گسترش آن در بلادشان در هراسند…
مسلمان‌شدن جوان اروپایی، حتی با این همه تبلیغ، خواب از چشم‌شان ربوده و هراسناک، به فکر ترفند تازه‌اند و غافل‌اند از این‌که: «و مکروا و مکرالله و الله خیر الماکرین.»

مقاله پیشنهادی

اسباب تقویت صبر انسان بر مصیبت‌‌ها

رعایت امور ذیل در صبر بر مصیبتِ‌ از دست دادن فرزندان، خانواده، خویشاوندان و دیگر …