اسلام برنامه سلام و درود را در وقت ملاقات و جدائی از هم، مرسوم و متداول کرد که این یک نمونه از نمونههای تمدن سالم است، چون سلام و درود قلبها را به هم الفت میدهد و انسانها را باهم مرتبط میسازد.
به روایت مسلم از ابوهریره که حضرت رسول صلی الله علیه و سلمفرمود: «قسم به کسی که نفس من در دست اوست، به بهشت وارد نمیشوید تا ایمان آورید و ایمان نمیآورید، مگر این که همدیگر را دوست بدارید، آیا شما را راهنمایی کنم به چیزی که اگر آن را انجام دهید همدیگر را دوست میدارید و باهم دوستی میکنید؟ سلام را در میان خودتان آشکار سازید».
پیامبر صلی الله علیه و سلمفرمود: «مقدمترین و نزدیکترین مردم به خداوند کسی است که اول سلام کند»([۱]).
به روایت شیبه حجبی از عمویش رضی الله عنه گفت: رسول الله صلی الله علیه و سلمفرمود: «سه خصلت محبت برادرت را پاک و خالص میگرداند: هنگام ملاقات سلام کنی، و در نشستن در مجلس جایی برایش معلوم کنی. و به بهترین نامهایش او را صدا کنی»([۲]).
و راویت بخاری و مسلم، از ابیهریره رضی الله عنه که رسول الله صلی الله علیه و سلمفرمود: «چون خداوند حضرت آدم را آفرید، به آدم فرمان داد برو بر اینها سلام کن [گروهی از ملائکه فرشتگان نشسته بودند] بشنو آنچه که میگویند، زیرا آن سلام تو و سلام اولاد توست، پس آدم گفت: سلام علیکم، فرشتگان گفتند: السلام علیک ورحمه الله. و قید «رحمه الله» را بر آن افزودند.
و روایت ترمذی، و ابن ماجه از عبدالله بن سلام رضی الله عنه که گفت: «از رسول الله صلی الله علیه و سلمشنیدم که فرمود: سلام را آشکار کنید و طعام دهید و روابط خویشاوندی را برقرار دارید و نماز بخوانید، در حالی که مردم در خوابند، تا به سلامتی داخل بهشت شوید».
عمار گفت: سه کلمه است که هرکس آنها را انجام دهد به راستی دارای ایمان است: انصاف و میانهروی در نفس خود، هدیه نمودن سلام به تمام مردم و احسان در تنگدستی.
[۱]– روایت ابوداود از أبی أمامه.
[۲]– روایت طبرانی در اوسط.