عبدالقاهر بن طاهر اسفرایینی رحمه الله از فقهای بزرگ شافعی در کتابش می فرماید: واما الْکَفَرَه الَّذین ظَهَرُوا فِی دوله الاسلام واستتروا بِظَاهِر الاسلام واغتالوا الْمُسلمین فِی السِّرّ کالغلاه من الرافضه السبابیه .. فان حکم هَذِه الطوائف الَّتِى ذَکرنَاهَا حکم الْمُرْتَدین عَن الدّین وَلَا تحل ذَبَائِحهم وَلَا یحل نِکَاح الْمَرْأَه مِنْهُم وَلَا یجوز تقریرهم فى دَار الاسلام بالجزیه بل یجب استتابتهم فان تَابُوا والا وَجب قَتلهمْ واستغنام اموالهم وَاخْتلفُوا فِی استرقاق نِسَائِهِم وذراریهم.. وَأما اهل الاهواء ..والامامیه الَّذین اکفروا أخیار الصَّحَابَه.. فانا نکفرهم کَمَا یکفرون اهل السّنه وَلَا تجوز الصَّلَاه عَلَیْهِم عندنَا وَلَا الصَّلَاه خَلفهم
ترجمه: «اما کافرانی که در دولت اسلامی ظاهر شدند و ماهیت و هویت خود را با ظواهر اسلام مخفی کردند و در باطن به مسلمانان خیانت نمودند مانند غلات رافضیهای سبائیه، همانا حکم این گروههایی که ذکر کردیم، حکم مرتدین از دین اسلام است، ذبیحهشان حلال نیست، ازدواج با زنانشان حلال نیست، و جایز نیست که با دادن جزیه در دارالاسلام بمانند بلکه واجب است از آنان درخواست توبه شود، اگر توبه کردند چه خوب و گرنه کشتنشان واجب است و اموالشان به غنیمت برده میشود. و اما هواپرستان و مبتدعان از … و امامیه که صحابه را کافر دانسته، همانا ما آنان را تکفیر میکنیم همان طور که آنان اهل سنت را تکفیر میکنند. و به نظر ما خواندن نماز جنازه بر آنان و نماز پشت سرشان جایز نیست»
[الفرق بین الفرق وبیان الفرقه الناجیه۱/۳۵۱-الناشر: دار الآفاق الجدیده – بیروت]