- براءس نیز میگوید: اهل مدینه را به اندازهی هنگام ورود رسول الله ص به مدینه، خوشحال ندیدم، حتی کنیزان میگفتند: رسول الله ص آمد.
- او همچنین میگوید میگوید: مردان و زنان بر بالای خانهها رفته بودند، وکودکان وخدمتکاران در کوچه پس کوچهها با صدای بلند میگفتند: ای محمد ای رسول الله. (روایت مسلم)
- انسس میگوید: “روزی که رسول الله ص در آن به مدینه وارد شدند، همه چیز از برکت ایشان نورانی گشت”. (روایت احمد در مسندش، وسند آن صحیح است)
- انسس همچنین میگوید: کنیزان بیرون آمده بودند و دف میزدند و اینگونه میسرودند: نحن جوار من بنی النجار … یا حبذا محمد من جار
ما کنیزانی از بنی نجار هستیم … محمد چه همسایه خوبی است.
- امام بیهقی بیتهای معروف: (طلع البدر علینا من ثنیات الوداع) را با سندی ضعیف آورده است. وغزالی در احیا علوم دین آن را ذکر کرده، وحافظ عراقی دربارهی آن میگوید: “اسنادش متصل نیست”، وابن حجر در فتح وابن قیم در زاد المعاد نیز آن را ضعیف دانستهاند.
- امام قَسْطَلّانی میگوید: مدینه با آمدن رسول الله ص درخشید و خوشحالی وسرور به قلبها وارد شد.