پاککردن قلب و زدودن امراض از آن باید استمرار یابد و هیچگاه متوقف نشود تا کاملاً قلب پاکیزه گردد، چون کمترین سستی در این کار به نفسی فرصت دوباره میدهد تا بار دیگر همۀ کوششهای پیشین را بینتیجه بگذارد و هوی را بر شخص حاکم و او را به ذلت و اسارت بکشاند.
خداوند کسانی را ستایش میکند که بر این راه سخت و دشوار استقامت میورزند، و میفرماید:
﴿إِنَّ ٱلَّذِینَ قَالُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسۡتَقَٰمُواْ تَتَنَزَّلُ عَلَیۡهِمُ ٱلۡمَلَٰٓئِکَهُ أَلَّا تَخَافُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَبۡشِرُواْ بِٱلۡجَنَّهِ ٱلَّتِی کُنتُمۡ تُوعَدُونَ ٣٠﴾ [فضلت: ۳۰].
«به درستی آنان که اعلام کردند که پروردگار ما الله است، و بر این راه استقامت ورزیدند، ملائکه بر آنان نازل شده و به اینان مژده میدهند که نترسید و اندوهگین نباشید، و مژده باد شما را به بهشتی که وعده داده شدهاید».
در حقیقت خداوند به رسول خود امر فرموده که بر این شاهراه استقامت ورزد تا کار پاکسازی قلب کامل شود:
﴿فَٱسۡتَقِمۡ کَمَآ أُمِرۡتَ وَمَن تَابَ مَعَکَ وَلَا تَطۡغَوۡاْۚ إِنَّهُۥ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِیرٞ ١١٢﴾ [هود: ۱۱۲].
«استقامت کن، آنگونه که به تو امر شده است همراه با آنان که با تو هستند، و طغیان نکنید بدرستی که خدا بر اعمال شما نظارت دارد».
بدین شیوه صحابۀ کرام رضی الله عنهم این آیه را در میدان عمل اجرا کرده و محتوی آن را به درستی فهمیدند.
امیرالمؤمنین عمر بن خطاب رضی الله عنه میگوید: استقامت عبارت از این است که بر امر و نهی استقامت کنید، نه این که همچون روباه حیلهگر در راه به این سو و آن سو بنگرید و منحرف شوید.