استفاده از واژه های (عشق؛عاشق؛معشوق) برای اللّه

بکاربردن اصطلاح

(عشق؛ معشوق یا عاشق) و همانند آنها جزو بدعتهای رایج فرق گمراه هستند و ربطی به شرع اللّه و رسول اللّه  (صلی الله علیه وسلم) ندارد.
و بکار بردن این اصطلاحات در حق اللّه یا پیامبر جایز نیست».

واژه عشق در اصل از ماده عشقه‏ است،و عشقه نام گیاهی است که در فارسی به آن پیچک می‏گویند که به هر چیز برسد دور آن می‏پیچد.
عشق محبتی را میگویند که با شهوت باشد مثلا عشق یک مرد به زن و اللّه متعال از این نوع محبت پاک و منزه است. عشق در واقع حرکت قلب فارغ (خالی) میباشد، یعنی خالی از توحید و عبادت خداوند و فقط معشوقش را در دل جای دارد.

توجه:
در حالیکه هرگز واژه عشق در کلام رسول اللّه (صلی الله علیه و آله سلم)و اصحاب ایشان رضی الله عنهم و تابعین بزرگوار و ائمه ی اربعه (امام ابوحنیفه و مالک و شافعی و احمد) رحمهم اللّه وارد نشده است. پس ما هم به تأسی از سلف صالح خود از بکاربردن این اصطلاحات پرهیز می کنیم و می گوییم که این عبارات و تعاریف هیچ جایی در شریعت پاک اسلام ندارند و بیشتر از تعاریف فرقه های مبتدع هستند.

✅پس بهتر است:
«واژه محبت به جای عشق گفته شود. زیرا در قرآن و حدیث واژه محبت آمده».