استفاده از دست‌بند و مُهره [یا هرگونه آویز] و امثال آن برای [حصول شفا] و رفع بلا یا دفع آن، از امور شرک‌آمیز است

الله متعال می‌فرماید: {وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ لَیَقُولُنَّ ٱللَّهُۚ قُلۡ أَفَرَءَیۡتُم مَّا تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ إِنۡ أَرَادَنِیَ ٱللَّهُ بِضُرٍّ هَلۡ هُنَّ کَٰشِفَٰتُ ضُرِّهِۦٓ أَوۡ أَرَادَنِی بِرَحۡمَهٍ هَلۡ هُنَّ مُمۡسِکَٰتُ رَحۡمَتِهِۦۚ قُلۡ حَسۡبِیَ ٱللَّهُۖ عَلَیۡهِ یَتَوَکَّلُ ٱلۡمُتَوَکِّلُونَ ٣٨} [الزمر: ۳۸]. «و اگر از آنان بپرسی: چه کسی آسمان‌ها و زمین را آفریده است، به‌طور قطع خواهند گفت: “الله”. بگو آیا درباره‌ی معبودانی که جز الله می‌پرستید، هیچ اندیشیده‌اید که اگر الله زیانی برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند زیان و آسیب او را از من دور کنند یا اگر رحمت و بخشایشی برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند رحمتش را از من باز دارند؟ بگو: الله، برایم کافی‌ است و توکل‌کنندگان تنها بر او توکل می‌کنند».

عمران بن حصین می‌گوید: رسول‌ الله ﷺ انگشتری در دست مردی دید. پرسید: «این برای چیست؟» آن مرد پاسخ داد: این حلقه را به‌قصد جلوگیری از ضعف جسمی، به دست کرده‌ام. رسول‌الله ﷺ فرمود: «آن را درآور؛ زیرا فقط بر ضعف تو می‌افزاید؛ اگر در حالی بمیری که این را پوشیده‌ای، هرگز رستگار نخواهی شد».[روایت احمد با سندی که اشکالی در آن نیست].

امام احمد روایت دیگری آورده است که عقبه بن عامر می‌گوید: رسول‌الله ﷺ فرمود: «مَنْ تَعَلَّقَ تَمِیمَهً فَلا أَتَمَّ اللَّهُ لَهُ وَمَنْ تَعَلَّقَ وَدَعَهً فَلا وَدَعَ اللَّهُ لَهُ».

رسول‌الله ﷺ فرمود: «کسی که “تمیمه” به گردن بیاویزد، الله متعال خواسته‌اش را نافرجام گرداند و آن‌که “ودعه” به خود بیاویزد، الله متعال آرامش را از او بگیرد».

و در روایت دیگری آمده است: «من تعلَّق تمَیمه فَقد أشرَک».
«هرکه مُهره‌ای برای شفا یا جلوگیری از زخم چشم بیاویزد، شرک ورزیده است».

ابن ابی‌حاتم روایت کرده است که حذیفه بن یمان مردی را دید که برای دفع تب و بیماری، “نخی” در دستش بسته بود؛ حذیفه آن را پاره کرد و این آیه را تلاوت نمود: {وَمَا یُؤۡمِنُ أَکۡثَرُهُم بِٱللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشۡرِکُونَ ١٠۶} [یوسف: ۱۰۶]. «و بیشترشان به الله ایمان نمی‌آورند و فقط مشرکند».