وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
عبدالله بن عمرو بن عاص از رسول الله روایت کرده است: «مَنِ اغْتَسَلَ یَوْمَ الْجُمُعَهِ وَمَسَّ مِنْ طِیبِ امْرَأَتِهِ – إِنْ کَانَ لَهَا – وَلَبِسَ مِنْ صَالِحِ ثِیَابِهِ ثُمَّ لَمْ یَتَخَطَّ رِقَابَ النَّاسِ وَلَمْ یَلْغُ عِنْدَ الْمَوْعِظَهِ کَانَتْ کَفَّارَهً لِمَا بَیْنَهُمَا وَمَنْ لَغَا وَتَخَطَّى رِقَابَ النَّاسِ کَانَتْ لَهُ ظُهْرًا.» (۱) * «هر کس روز جمعه غسل کند و (اگر خودش هم عطر نداشت) از عطر همسرش استفاده کند البته اگر وی عطر داشت و بهترین لباسش را بپوشد و سپس (وقتی وارد مسجد شد) بر شانۀ مردم قدم بر ندارد و در موقع موعظه کلام لغو نگوید، (این عملکردش) کفارۀ (گناهانش) بین جمعه‌اش (وجمعۀ دیگر) خواهد شد و هر کس کلام لغو گوید و بر شانۀ مردم قدم بردارد برای وی فقط (ثواب) نماز ظهر خواهد بود.»
جدای از احکامی که نص حدیث آشکارا بدان اشاره میشود از جمله سنّتهای رفتن به نماز جمعه خوشبو کردن خود میباشد البته این استحباب برای مردان است؛ و نباید زن برای رفتن به مسجد، معطر از خانه بیرون رود. ابوهریره روایت کرده است: «لا تَمْنَعُوا إِمَاءَ اللَّهِ مَسَاجِدَ اللَّهِ، وَلْیَخْرُجْنَ تَفِلاتٍ.» (۲) * «زنان وکنیزان خداوند را از رفتن به مسجد منع نکنید؛ (ولی آنان هم وقتی به مسجد میروند،) بوی خوش به خود نزنند. و با همان بوی خود خارج شوند.»
همچنین بر شخص محرم در حج استعمال عطر حرام است، به دلیل اینکه رسول الله فرمودند: «لاَ یَلْبَسُ الْمُحْرِمُ ثَوْبًا مَسَّهُ وَرْسٌ وَلاَ زَعْفَرَانٌ.»(۳) * «انسان محرم نباید لباسی بپوشد که وَرس (گیاه خوشبو) و زعفران به آن خورده است.»
و امام ابن حجر/ گفته است: «ألحَقَ العُلَمَاءُ بِذلِکَ أنوَاعَ الطِّیبِ لَلاشتِرَاکِ فِی الحُکمِ.»(۴) * «علماء به ورس(گیاهی خوشبو) و زعفران، سایر بوهای خوش را قیاس کرده اند؛ چرا که همه یک علت دارند.»
(۱) * – (صحیح): ابوداود (ش۳۴۷) / بیهقی، السنن الکبری (ش۶۰۹۸) / ابن خزیمه (ش۱۸۱۰) / حدیث أبی الفضل الزهری (ش۴۹۹) / اصفهانی قوام السنه، الترغیب والترهیب (ش۹۴۹) از طریق (ابن أبى عقیل ومحمّد بن سلمه والربیع بن سلیمان وابراهیم بن منقذ) روایت کرده‌اند: «حدثنا عبدالله بن وهب أخبرنى أسامه ابن زید عن عمرو بن شعیب عن أبیه عن عبد الله بن عمرو بن العاص عن النبى – صلى الله علیه وسلم – أنه قال: من اغتسل یوم الجمعه ومس من طیب امرأته – إن کان لها – ولبس من صالح ثیابه ثم لم یتخط رقاب الناس ولم یلغ عند الموعظه کانت کفاره لما بینهمان ومن لغا وتخطى رقاب الناس کانت له ظهرا.»
رجال ابوداود «ثقه» ومترجم در تهذیب هستند فقط أسامه بن زید: امام یحیی بن معین می‌گوید