استخاره کردن در خواستگاری سنت است. پیامبر صلى الله علیه و سلم برای آنکه اصحابش استخاره را در هر کاری بیاموزند، خود نیز در کارهایش استخاره می نمود. بنابراین انسان باید باید در کارهایش استخاره نموده و از خداوند عزوجل خیر و مدد و خرسندیش را بطلبد.
از انس -رضی اللَّه عنه- روایت شده که تعریف می نماید: وقتی که عده ی زینب بنت جحش -رضی اللَّه عنها- سپری شد، رسول الله صلى الله علیه و سلم به زید فرمود: (اذکرْها علیَّ) یعنی: «نزد او از من یادآور شو.» زید تعریف می کند که: من رفتم و گفتم: ای زینب، مژده که رسول الله صلى الله علیه و سلم مرا به سوی تو فرستاده است تا او را نزد تو یاد نمایم.زینب پاسخ داد: من کاری نمی کنم تا پروردگارم مرا امری فرماید. و برای نماز برخاست. آنگاه رسول صلى الله علیه و سلم آمده و بدون اطلاع وارد شد. [نسائی]
از جابر -رضی اللَّه عنه- نقل شده که: رسول الله صلى الله علیه و سلم استخاره کردن در همه ی کارها را به ما می آموخت همانگونه که سوره های قرآن را به ما یادمی داد و می فرمود: (إذا همّ أحدکم بالأمر فلیرکع رکعتین من غیر الفریضه، ثم لیقل: اللهم إنی أستخیرک بعلمک، وأستقدرک بقُدرتک، وأسألک من فضلک العظیم، فإنک تَقْدِر ولا أقدر، وتعلم ولا أعلم، وأنت علام الغیوب، اللهم إن کنتَ تعلم أن هذا الأمر (ویذکر الأمر الذی یستخیر فیه) خیرٌ لى فی دینی ومعاشی وعاقبه أمری (أو قال: عاجل أمری وآجله)، فاقْدِرْه لی، ویَسِّرْه لی، ثم بارکْ لی فیه. وإن کنت تعلم أن هذا الأمر (ویذکر الأمر الذی یستخیر فیه) شرّ لی فی دینی ومعاشی وعاقبه أمری (أو قال: عاجل أمری وآجله)، فاصرفه عنی، واصرفْنی عنه، واقْدِرْ لِیَ الخیر حیث کان، ثُمَّ ارضنی به) یعنی: « چون یکی از شما قصد کاری را کند، باید دو رکعت نمازی که فرض نیست، بگزارد و آنگاه بگوید: اللَّهُم إِنی أَسْتَخِیرُکَ بعِلْمِک… بار خدایا! من به علمت از تو طلب خیر می کنم وبه قدرتت از تو طلب قدرت می کنم و به فضل عظیمت از تو سئوال می کنم، زیرا تو توانمندی و من ناتوانم و تو میدانی و من نمی دانم و تو به اسرار نهانی بسیار دانائی. بار خدایا! اگر می دانی که این کار (و حاجتش را بر زبان بیاورد) برای دین و دنیا و عاقبت کارم خیر است، (یا فرمود: کار عاجل و آجلم)، آن را برایم مقدر و میسر فرما و سپس برایم در آن برکت ده و اگر می دانی که این کار (و حاجت مورد نظرش را اسم ببرد) برایم در دین و دنیا و آینده ی کارم بد است، من را از آن و آن را از من بگردان و طوری که برایم خیر است، مقدر کن و باز مرا به آن راضی ساز.» [بخاری]