بدون شک عمل به قرآن و سنت صحیح، موجب نجات از وقوع در بدعت و گمراهی میگردد. خداود متعال میفرماید:
﴿وَأَنَّ هَٰذَا صِرَٰطِی مُسۡتَقِیمٗا فَٱتَّبِعُوهُۖ وَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلسُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمۡ عَن سَبِیلِهِۦ﴾ [الأنعام: ۱۵۳].
«و به راستی این راه مستقیم من است پس از آن پیروی کنید و از راههای دیگر پیروی نکنید که شما را از راه او [راه مستقیم] پراکنده میکند».
پیامبر صلی الله علیه و سلم این راه مستقیم را در حدیثی که ابن مسعود t روایت کرده شرح داده است، در آن حدیث آمده: «پیامبر صلی الله علیه و سلم خطی را برای ما رسم کرد و فرمود: این راهی است که خداوند بیان فرموده، سپس خطوطی را از راست و چپ این خط کشید و فرمود: اینها راههایی هستند که بر هر یک از اینها شیطانی قرار دارد و به طرف آن دعوت میدهد»، سپس این آیه را تلاوت کرد: ﴿وَأَنَّ هَٰذَا صِرَٰطِی مُسۡتَقِیمٗا فَٱتَّبِعُوهُۖ وَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلسُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمۡ عَن سَبِیلِهِۦ﴾[۱]. بنابراین هر کس از قرآن و سنت روی گرداند، با راههای گمراهکننده و بدعتهای نوپیدا روبرو میشود.
اسبابی که موجب پیدایش بدعت شده بطور خلاصه عبارتند از:
أ- بیخبری از احکام دین.
ب- پیروی از هوای نفس.
ج- تعصب به نظریات و اشخاص.
د- تشبه به کفار و تقلید از آنها.
[۱]– احمد و ابن حبان و حاکم و سایر ائمه.