وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
سفیان ثوری می‌گوید:
| سیکفیـک عمـا أغلـق البـاب دونه | وضنّ بـه الأقـوام ملـح وجـردق |
«تو را مقداری نمک و یک گرده نان، کفایت می‌کند و به آنچه مردم، از تو دریغ می‌دارند، نیازی نداری».
| وتشرب مـن ماء فرات وتغتـدی | تعـارض أصحـاب الثریـد الملبـق |
«از آب فرات می‌نوشی و با آن ناهار می‌خوری و بدین سان با کسانی که نان ترید شده مرغوب می‌خورند، رقابت می‌کنی».
| تجشـی إذا ما هـم تجشـوا کأنمـا | ظلــلت بأنـواع الخـبیـص تفـتـق |
«وقتی آنها گلو صاف می‌کنند، تو هم گلویت را صاف کن؛ گویا گرسنگی‌ات را با انواع حلوا رفع کرده‌ای».
زندگی با نان جو در کوخ چوبی و خیمه ای که از موی بز ساخته شده، در صورتی که آبرو و حیثیت انسان بجا باشد، از زندگی ناگوار و نا خوشایند در کاخی مجلل و باغی زیبا، بسیار بهتر و زیباتر است.
رنج و بلا، مانند بیماری است که باید دورانی بر آن بگذرد تا رفع شود. هرکس برای بهبود و رفع بیماری عجله نماید، ممکن است بیماریش، چند برابر شود یا قوت بگیرد. همچنین باید مدتی بر رنج و بلا بگذرد تا آثار آن از بین برود؛ وظیفه هر فرد مصیبت زده‌ای، این است که صبر نماید و منتظر برطرف شدن مشکل باشد و همواره دعا کند.