عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه أَنَّ رَجُلًا قَالَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنِّی أُرِیدُ أَنْ أُسَافِرَ فَأَوْصِنِی، قَالَ: «عَلَیْکَ بِتَقْوَى اللَّهِ، وَالتَّکْبِیرِ عَلَى کُلِّ شَرَفٍ»، فَلَمَّا أَنْ وَلَّى الرَّجُلُ، قَالَ: «اللَّهُمَّ اطْوِ لَهُ الأَرْضَ، وَهَوِّنْ عَلَیْهِ السَّفَرَ».[۱]
ابوهریره رضی الله عنه میگوید: مردی عرض کرد: ای رسول الله! میخواهم به سفر بروم؛ مرا توصیه فرما. فرمود: «به رعایت تقوای الهی و گفتن “الله اکبر” بر هر بلندی پایبند باش». وقتی آن مرد روی گرداند و رفت، پیامبر صلی الله علیه وسلمدعا کرد: «یا الله! دوریِ مسافت را بر او کوتاه، و سختی سفر را بر او آسان گردان».
[۱]– حسن؛ ترمذی حدیث شماره ۳۴۴۵ و ابن ماجه حدیث شماره ۲۷۷۱ با لفظ ترمذی