وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
لذا اهل سنت به جماعتِ رسول الله صلی الله علیه وسلم تمسک جسته‌اند و از مواضع اختلاف و تفرقه روی‌گردانند. به قرآن و سنت التزام یافته و از امور پوشیده که باعث پراکندگی جمع و به انحلال رفتن نیرو می‌گردد، دور هستند؛ زیرا نجاتِ دنیا و آخرت از منظر آنان منوط به «جماعت» است.
-(نبی اکرم صلی الله علیه وسلم خبر داده است، که امتش به هفتاد و سه فرقه تبدیل خواهد شد؛ همگی در آتش‌اند جز یکی و آن یک گروه «جماعت» است. و در حدیثی دیگر از رسول صلی الله علیه وسلم روایت است: آنان کسانی‌اند که بر روش امروزِ من و یارانم قرار دارند)[۱].
-(پس بر مسلمان واجب است که به سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم، خلفای راشدین، پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار و کسانی که به نیکی از ایشان پیروی کرده‌اند، التزام جوید. و در مواردی که امت اسلامی بر سر آن اختلاف دارند، اگر توانایی دارد با علم و دادگری مسئله را حل نماید و گر نه، به نصوص ثابتِ قرآن، سنت و اجماع، تمسک جسته و از آنان که دینشان را بخش بخش کرده و خود گروه گروه گشتند، اجتناب ورزد زیرا؛ سر منشأ عموم اختلافات و از هم‌گسیختگی‌ها، گوش دادن به صدای بدعت، و ظن و گمان‌هاست. در حالی که هدایت از جانب پروردگارشان آمده است… در نتیجه باید عموم مردم را به پایبندیِ نصوص و اجماع دستور داد و از پرداختن به تفسیر آن‌چه باعت اختلاف و تشتتِ آنان شده است، باز داشت. چرا که الله جل جلاله و رسول صلی الله علیه وسلم از بزرگترین چیزی که ما را نهی کرده است، «پراکندگی و اختلاف» است[۲].
[۱]– همان: ج۳ ص ۱۵۹.
[۲]– همان: ج۱۲ ص ۲۳۷.