حضرت مالک بن دینار رحمه الله میفرماید: در مکۀ مکرمه بانویی را دیدم که چشمهایش بسیار زیبا بود، تا جائی که زنان مکه برای دیدنش میآمدند، آن بانوی پاکسرشت و پاکدامن با مشاهده کردن این وضعیت شروع به گریستن نمود. به ایشان گفته شده که اگر همینطور گریه کنی احتمال دارد چشمهایت را از دست بدهی، در پاسخ فرمود: اگر از اهل بهشت باشم، در آنصورت خداوند چشمهای بهتری عنایت خواهد فرمود، و اگر از اهل بهشت نباشم برای همین چشمها عذاب سخت و غیرقابل تحملی در پیش خواهد بود. بعد از این سخن دوباره شروع نمود به گریه نمودن، بالاخره بر اثر گریههای پیدرپی سرانجام نابینا گردید[۱].
[۱]– صفه الصفوه ج ۲ ص ۱۱۶٫