سختیها و رنجها، دل را قوی میگرداند، گناهان را پاک مینماید، کمر خودپسندی را میشکند و تکبر را نابود میکند؛ در میان سختیها و رنجها، غفلت، ذوب میشود، چراغ آگاهی، برافروخته میگردد، مهر و عاطفه مردم به سوی تو جلب میشود و صالحان، برایت دعا میکنند؛ انسان، در سختیها در برابر خداوند، فروتنی و کرنش مینماید و تسلیم خداوند یگانه قهار میگردد؛ سختیها، باز دارنده و هشداردهنده هستند. انسان در سختیها به یاد خدا میافتد و با پیشه کردن صبر و شکیبایی، فروتنی مینماید و از رنجهایی که میبرد، به پاداش الهی امیدوار میشود و برای حاضر شدن در درگاه خداوند آماده میگردد.
سختیها و ناخوشیها، انسان را از تمایل به دنیا و راضی بودن به آن و آرامش یافتن در آغوش آن باز میدارد. لطفهای پنهان و گناهان پوشیده و همچنین عفو و گذشت خداوند، بسی بزرگتر از اشتباهات و سختیها هستند.
گفتهاند: هرکس عزلت و تنهایی را دوست داشته باشد، تنهایی و گوشه نشینی، مایه عزت اوست. از اینرو به شما سفارش میکنم که کتاب (العزله) اثر خطابی را مطالعه کنید.