«وعن أبی بکرهَ نُفیْع بنِ الحارثِ رضی الله عنه قال: قال رسولُ اللَّه صلی الله علیه وسلم : «أَلا أُنَبِّئُکمْ بِأکْبَرِ الْکَبائِر؟» ثلاثاً قُلنا: بلَى یا رسولَ اللَّه: قال: «الإِشْراکُ بِاللَّهِ، وعُقُوقُ الْوالِدیْن» وکان مُتَّکِئاً فَجلَس، فقال:«أَلا وقوْلُ الزُّورِ وشهادُه الزُّورِ» فَما زَال یکَرِّرُهَا حتَّى قُلنَا: لیْتهُ سکت». متفق علیه.
«از ابوبکره نفیع بن حارث رضی الله عنه روایت است که:
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: آیا شما را از بزرگترین گناهان کبیره با خبر نسازم؟ و این سخن را سه بار تکرار نمودند.
گفتیم: آری یا رسول الله صلی الله علیه وسلم !
فرمود: شریک آوردن به خدا و نافرمانی و آزار پدر و مادر. آنحضرت صلی الله علیه وسلم تکیه نموده نشستند.
فرمودند: آگه باشید سخن دروغ و شهادت دروغ و آنرا باندازهء تکرار فرمود که گفتیم کاش سکوت میفرمود».