ارکـــان روزه

نیت روزه دار باید در شب وقبل از طلوع فجر نیت وقصد روزه فردا را داشته باشد و با زبان نیت کردن لزومی ندارد زیرا از رسول خدا ثابت نشده است و از آنجای که نیت جز اعمال قلب بشمار می آید بلند شدن در شب برای سحری خوردن جزئ نیت محسوب می گردد.

پیامبر می فرماید:
«انماالاعمال بالنیات».
«همانا کردارها به قصد نیت بستگی دارد».

ام المومنین حفصه رضی الله عنها روایت می کند که رسول الله فرمود:
«کسی که (در شب) و قبل از طلوع فجر نیت و قصد روزه نکند. در حقیقت آن روز را روزه نگرفته است».

آنچه ذکر شد در ارتباط با روزه فرض ماه رمضان بود اما برای روزه سنت نیت کردن در شب لازم نیست بلکه اگر از طلوع فجر چیزی نخورده باشد و با همسر ش همبستری نکرده باشد ,روزه اش درست است.
زیرا که:
«پیامبر به منزلش وارد می شد و از همسران می پرسید آیا چیزی برای خوردن دارید؟ اگر آنها می گفتند خیر ایشان می فرمودند: پس من روزه هستم».

خودداری از آنچه که روزه را باطل می کند از خوردن آشامیدن و جماع از طلوع فجر تا غروب آفتاب.

خداوند می فرماید:
«بخورید و بیاشامید تا زمانی که رشته سفید (فجر) از رشته سیاه (شب)برای شما معلوم و آشکار شود سپس روزه را تا فرارسیدن شب کامل کنید».

منــــابـــــع:

بخاری ۱ مسلم ۱۹۰۷.
حدیث صحیح است امام احمد (۶/۲۸۷)و ابو داود (۲۴۵۴)و ترمذی (۷۳۰) و نسائی (۲۳۳۱)روایت کرده اند.
سوره بقـــره ۱۸۷.