وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ارشاد و سفارش مردم به جرّاحی پزشکی
سنّت نبوی کار مزبور را جایز دانسته و آن را مشروع می‌داند. این مطلب با توجّه به بسیاری از احادیث نبوی روشن می‌گردد؛ از جمله احادیثی که دربارۀ حجامت آمده است. از ابن عبّاس روایت شده که پیامبر صلی الله علیه وسلم سرشان را حجامت کردند.[۱]
همچنین نقل شده که جابر بن عبدالله به عیادت بیماری رفت و به او گفت: «چرا حجامت نمی‌کنی؟» من از رسول الله چنین شنیدم: «إِنَّ فِیها شِفَاءً»[۲]؛ «قطعاً حجامت [سبب] شفاست.»
در دو روایت فوق صراحتاً بیان شده که درمان از طریق حجامت، مشروع و جایز است. حجامت یعنی پاره‌کردن و شکاف موضعی معیّن از بدن و مکیدن و کشیدن خون فاسد. بنابراین شکاف بدن و بیرون‌کردن عضو فاسد و بی‌فایده جایز است؛ فرقی نمی‌کند که عضو یا کیسه‌ای آبدار یا توده و … باشد.[۳]
در دورۀ معاصر، حجامت نوعی جرّاحی کوچک پزشکی به شمار می‌رود و برای درمان بسیاری از بیماری‌ها و عفونت‌ها انجام می‌شود.[۴]
از جابر بن عبدالله نقل شده که پیامبر صلی الله علیه وسلم پزشکی را نزد أبیّ بن کعب س فرستادند و او یکی از رگ‌هایش را برید و سپس آن را سوزاند.[۵]
بر این اساس، رسول الله صلی الله علیه وسلم کار پزشک را بر بریدن رگ و داغ‌کردن آن تأیید نمودند.
رگ‌زدن نوعی درمان است و در جراحی‌های پزشکی معاصر صورت می‌گیرد؛ یعنی در حالت گرفتگی رگ‌ها یا وجود بیماری و آفتی که نیاز به بریدن رگ باشد.[۶]
و سایر احادیث فراوانی که در این زمینه بیان شده است.[۷]
[۱]– صحیح بخاری، شمارۀ حدیث: ۵۳۷۳٫
[۲]– صحیح بخاری، شمارۀ حدیث: ۵۳۷۲٫
[۳]– نک: أحکام الجراحه الطّبّیّه، ص ۸۸٫
[۴]– نک: الجراحه الصّغری، رضوان بابولی و أنطوان دولی، ص ۲۴٫
[۵]– صحیح مسلم، شمارۀ حدیث: ۲۲۰۷٫
[۶]– نک: أحکام الجراحه الطّبّیّه، ص ۸۸٫
[۷]– نک: فصول مربوط به علم پزشکی در صحاح، سنن و …؛ که احادیث فراوانی در این زمینه وارد شده است.