ارتداد در لغت

در لغت یعنی بازگشت و تغییر.

لغت (ارتد) یعنی: یعنی بازگشته و (رده) یعنی بازگشتن از چیزی و (یرتده) یعنی باز می‌گردد و (مرتد) یعنی بازگشته شده از چیزی و (مرتدان) یعنی جمعی که از چیزی بازگشته‌اند. مرتد برای شخص مذکر است و (مرتده) برای شخص مؤنث.

(ارْتَدَّ-ارْتِدَاداً [ردّ] الشی‌ءَ: آن چیز را برگردانید، از او خواست که آن چیز را برگرداند،- عَن هِبَته: آنچه را که بخشیده بود پس گرفت،- الى الصّواب: به کار خوب و درست بازگشت «ارتدَّ على عَقِبَیْهِ» و «ارتدّوا على اعْقابِهم»: به روش پیشینیان خود بازگشت یا بازگشتند،- عن دینِهِ: از دین خود بازگشت و مرتد شد)[۱]

[۱]. فرهنک ابجدی عربی۱/۱۱۲