اربعین نووی حدیث ۶

از ابو عبدالله نعمان بن بشیر روایت است که گفت: شنیدم پیامبر ﷺ مى‌فرمود:
«إِنَّ الْحَلاَلَ بَیِّنٌ، وَإِنَّ الْحَرَامَ بَیِّنٌ، وَبَیْنَهُمَا أُمُورٌ مُشْتَبِهَاتٌ لاَیَعْلَمُهُنَّ کَثِیرٌ مِنَ النَّاسِ، فَمَنْ اتَّقَى الشُّبُهَاتِ فَقَد اسْتَبْرَأَ لِدِیْنِهِ وَعِرْضِهِ، وَمَنْ وَقَعَ فِی الشُّبُهَاتِ وَقَعَ فِی الْحَرَام، کَالرَّاعِی یَرْعَى حَوْلَ الْحِمَى یُوشِکُ أَنْ یَرْتَعَ فِیهِ، أَلاَ وَإِنَّ لِکُلِّ مَلِکٍ حِمًى، أَلاَ وَإِنَّ حِمَى اللهِ مَحَارِمُهُ، أَلاَ وَإِنَّ فِی الْجَسَدِ مُضْغَهً، إِذَا صَلُحَتْ صَلَحَ الْجَسَدُ کُلُّهُ، وَإِذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدُ کُلُّهُ، أَلاَ وَهِیَ الْقَلْبُ».

«محققاً حلال روشن و آشکار است، و محققاً حرام روشن و واضح است، و درمیان حلال و حرام کارهایى است که به گونه‌اى شباهت به حلال یا حرام دارد و این کارهاى همانند را بسیارى از مردم نمى‌دانند، پس کسى که خود را از همانندها نگه داشت، به حقیقت از شک و شبهه دور گشته و دین و ناموس خود را حفظ کرده است، و کسى که در شک‌ها و گمان‌ها افتاد و از آنها پرهیز نکرد، در حرام مى‌افتد؛ مانند چوپانى که شتران خود را در اطراف مکان حفاظت شده براى چَرا آزاد مى‌گذارد و در این حال، به چرا کردن در آن حریم نزدیک مى‌شود. هان! بدانید که هر شاهى، حریمى دارد که مخصوص خـودِ اوسـت. آگاه باشید که بـه یقین منطقه‌اى که خدا منع فرموده، از محرمات است. آگاه باشید که در بدن آدمى پاره گوشتى است که هر زمان به صلاح آمد و شایسته شد، تمام بدن شایسته مى‌گردد، و هر زمان آن پاره گوشت، فاسد شد همه بدن به تباهى مى‌رود. بدانید که آن پاره گوشت، قلب و دل آدمى است».