وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
انس رضی الله عنه گوید: شنیدم رسول اکرم صلی الله علیه وسلم از قول باری تعالی مى‌فرماید:
«قَالَ اللهُ تَعَالَى: یَا ابْنَ آدَمَ، إِنَّکَ مَا دَعَوْتَنِی وَرَجَوْتَنِی، غَفَرْتُ لَکَ عَلَى مَا کَانَ مِنْکَ وَلاَ أُبَالِی، یَا ابْنَ آدَمَ، لَوْ بَلَغَتْ ذُنُوبُکَ عَنَانَ السَّمَاءِ ثُمَّ اسْتَغْفَرْتَنِی، غَفَرْتُ لَکَ، یَا ابْنَ آدَمَ، إِنَّکَ لَوْ أَتَیْتَنِی بِقُرَابِ الأَرْضِ خَطَایَا، ثُمَّ لَقِیْتَنِی لاَ تُشْرِکُ بِی شَیْیٔاً، لأَتَیْتُکَ بِقُرَابِهَا مَغْفِرَهً».
«ای بنی آدم، هرگاه مرا مى‌خوانی و به من امید داری، تو را بر آنچه بوده [یعنی به خاطر اعمالت] مى‌آمرزم و از تو پروایی ندارم. ای فرزند آدم، اگر گناهان تو به ابرهای آسمان برسد و آنگاه از من طلب آمرزش کنی، تو را مى‌آمرزم و گناهان تو را خواهم بخشید. ای انسان، اگر به‌سوی من آیی در حالی که زمینی پر از گناه و خطا داری ولی به من شرک نیاوردی، من با زمینی پر از مغفرت و بخشایش به‌سوی تو مى‌آیم».