وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ادلّۀ حدیثی درباره دابه الأرض
احادیث فراوانی در این باره وجود دارد. علاوه بر روایاتی که قبلاً بیان شد، در صحیح مسلم، از ابوهریره نقل شده که رسول الله فرمودند: «ثَلَاثٌ إِذَا خَرَجْنَ لَا یَنْفَعُ نَفْسًا إِیمَانها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ، أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمَانها خَیْرًا: طُلُوعُ الشَّمْسِ مِنْ مَغْرِبِهَا، وَالدَّجَّالُ، وَدَابَّهُ الْأَرْضِ»[۱]؛ «سه [نشانه] هستند که وقتی آشکار شوند، دیگر ایمان فردی که از قبل مؤمن نشده یا خیری در ایمانش به دست نیاورده، برایش فایده‌‌ای ندارد؛ [آن سه نشانه عبارتند از:] طلوع خورشید از سمت مغرب، ظهور دجّال و دابّه الأرض.»
در مسند امام احمد، از ابوامامه س روایتی به صورت مرفوع نقل شده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «تَخْرُجُ الدَّابَّهُ فَتَسِمُ النَّاسَ عَلَى خَرَاطِیمِهِمْ، ثُمَّ یَغْمُرُونَ فِیکُمْ حَتَّى یَشْتَرِیَ الرَّجُلُ الْبَعِیرَ فَیَقُولُ: مِمَّنْ اشْتَرَیْتَهُ؟ فَیَقُولُ: اشْتَرَیْتُهُ مِنْ أَحَدِ الْمُخَطَّمِینَ»[۲]؛ «دابّه الأرض بیرون آمده و بر بینی مردم نشانه می‌گذارد و تعدادشان آن قدر زیاد میشود تا جایی که یک مرد شتری می‌خرد و از وی سؤال می‌گردد که از چه کسی این شتر را خریده‌ای؟ او می‌گوید: از یکی از نشانه‌دارها [کسانی که دابّه الأرض بر روی بینی‌شان علامت گذاشته است].»
[۱]– صحیح مسلم، شمارۀ حدیث: ۱۵۸٫
[۲]– مسند امام احمد با حاشیۀ منتخب الکنز، ج ۵، ص ۲۶؛ هیثمی در المجمع، ج ۸، ص ۶ می‌آورد: «رجال این روایت همچون رجال روایت صحیح هستند غیر از عمر بن عبدالرّحمان بن عطیّه که ثقه و مورد اعتماد است.»؛ آلبانی در السّلسله الصّحیحه، شمارۀ حدیث: ۳۲۲ می‌گوید که حدیث مذکور صحیح است.