اینک ببنید بخشی دیگر از مقام و منزلت امام را در نزد شیعه ها, شیعه میگوید: مقام امام، مقامى عالیتر و والاتر از مقام نبوت است. انسانها اول به درجه نبوت میرسند بعد به مقام شامخ امامت!!! (بر وزن اول لیسانس است بعد دکترا )
پاسخ اهل سنت
الله در قرآن میفرماید:
«مَا کَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِکُمْ وَلَکِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیینَ» (الأحزاب/۴۰)
(محمد پدر هیچ یک از مردان شما نبوده و نیست؛ ولى رسول خدا و ختمکننده و آخرین پیامبران است؛)
اینجا الله خبر مهمی را اعلام میکند و آن اینکه دروازه پیامبری بسته شده و رابطه انسان با وحی با آلله قطع شد و مردان متشخصی که فرقشان با بقیه بشر در این بود که مستقیما با الله بواسطه جبرییل در تماس بودند و سلسله وار آمدند آخرینشان محمد بود و دیگر نخواهد آمد.
اما شیعه میگوید دروازه آمدن آدمهای مهمتر از پیامبران بسته نشده است!! آیا این سخن معقولی است؟ چگونه ممکن است مردی که بوحی مرتبط نیست از مردی که بوحی مرتبط است مقامش بالاتر باشد؟
رسول الله یکبار به علی گفت ای علی منزلت تو بمن بمثال مقام هارون است به موسی، اما بجز اینکه بعد از من پیامبری نمیاید.
حالا اگر حرف شیعه را درباره مقام علی قبول کنیم پس معنی سخن پیامبر این است که ای علی منزلت تو بمن بمثال مقام هارون است به موسی، اما بجز اینکه هارون انگشت کوجیکه تو هم نمیشود درست است که بعد از من پیامبری نمیاید ولی پدربزرگ پیامبران میاید که همانا امام نام دارد همانا او تویی
ای شیعه آیا منظور پیامبر از بجز اینکه همین است که تو میگویی؟ آیا حیا چیز خوبی نیست؟
شیعه در ادامه غلو خود میگوید:
امام کسى است که به امر خدا مردم را هدایت کند، و مراد از امر خدا همان اراده خدا است بنابراین ائمه که هدایت به امرالله میکنند، یعنى با ملکوت موجودات سر و کار داشته، و هر موجودى را از جنبه امرى او نه تنها از جنبه خلقى او، بسوى خدا هدایت میکنند، و به کمال خدا میرسانند.
قلب موجودات در دست امام است، و از نقطه نظر سیطره و احاطه بر قلب، آنان را بسوى خدا هدایت میکند.
امام بواسطه نفس قدسیه خود با قلوب و ارواح بنى آدم از باطن، و با زبانها و افعال آنها در ظاهر سر و کارى دارد!!
پس امام که مردم را بخدا هدایت میکند، به امر ملکوتى که همیشه با آن موجود و ملازم است هدایت میکند، و این در حقیقت ولایتى است به حسب باطن در ارواح و قلوب موجودات نظیر ولایتى که هر یک از افراد بشر از راه باطن و قلبش نسبتبه اعمال خود دارد، این است معنى امام.
پاسخ اهل سنت:
خاک بر سرت با این معنی کردنت!! آیا به معنی سخنش پی بردید؟ در اینجا در لفافه میگوید که امام خداست زیرا اگر ملکوت هرچیز بدست امام باشد پس به این آیه چه بگوییم؟!!(فَسُبْحَانَ الَّذِی بِیدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیءٍ وَإِلَیهِ تُرْجَعُونَ ) (یس/۸۳) «پس منزه است خداوندی که مالکیت و حاکمیت همه چیز در دست اوست؛ و شما را به سوی او بازمیگردانند! »
و شما در درسهای پیش دیدید که ملای شیعه گفت بازگشت مردمان بسوی امام است و حالا میگوید ملکوت هر چیز بدست امام است پس (امام = الله)
اما همینکه ما شیعه را متهم کنیم به اینکه امام را خدا میداند رگ گردنش متورم میشود و میگوید: نعوذ بالله!! تهمت نزن در نزد ما علی عبد خدا است.
ولی ای ملای شیعه تو به این عبد، صفات الهی دادی صفاتی که الله در آیات زیادی آنها را متعلق به خودش میداند را دادی !!
شیعه میگوید امام این صفات را به امر الله دارد یعنی به اراده الله امام ملکوت آسمانها و زمین را در دست دارد!!
در پاسخ میگوییم پس در بهترین حالت تو ای شیعه به دو خدا معتقدی اول خدایی که مقام تشریفاتی دارد (الله) و دوم خدایی که مقام اجرایی دارد!(علی)
شیعه در ادامه میگوید:علت رسیدن به این منصب امامت ( و به این مقام بالاتر از مقام پیغمبری) آیه زیر است: «وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّهً یهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَکَانُوا بِآیاتِنَا یوقِنُونَ» (السجده/۲۴)و از آنان امامان (و پیشوایانى) قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت میکردند؛ چون شکیبایى نمودند، و به آیات ما یقین داشتند.
و منظور از صبر، استقامت و ایستادگى است در تمام امتحانات و ابتلائاتى که بنده در راه عبودیت و وصول بمراد براى او پیش میآید،
پاسخ اهل سنت:
ای شیعه شوخی نکن! امام زمان تو ۵ ساله بود که امام شد او در چی صبر کرد تا به این مقام رسید ای کاش خجالت میکشیدی!! با آیات الهی را تمسخر میکنی؟ !! آیا باور به روز قیامت نداری؟
———————————————————————————–
پی نوشت : جملات نقل شده شیعه را، از درس هفتم کتاب امام شناسی گرفتیم. برای شناخت نویسنده کتاب امام شناسی و دانلود آن کتاب به اینجا مراجعه کنید: http://www.islamtxt.net/content/article/931
منبع: اسلام تکس