وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
بندگی پاک و بی‌ریای خداوند (بخش دوم)
اخلاص و پاکی نیت شرط اساسی پذیرفته شدن اعمال می‌باشد. خدادند سبحانه و تعالی عملی رانمی پذیرد مگر آنچه پاک و بی‌آلایش بخاطر او و بدور از جلوه گری و ریا باشد. آنجا که می‌فرماید: ﴿فَمَن کَانَ یَرۡجُواْ لِقَآءَ رَبِّهِۦ فَلۡیَعۡمَلۡ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَلَا یُشۡرِکۡ بِعِبَادَهِ رَبِّهِۦٓ أَحَدَۢا ١١٠﴾ [الکهف: ۱۱۰] به این معنی که: «… پس هر کس به لقاى پروردگار خود امید دارد باید به کار شایسته بپردازد و هیچ کس را در پرستش پروردگارش شریک نسازد».