«اللَّهُمَّ عَافِنِیْ فَیْ بَدَنِیْ، اللَّهُمَّ عَافِنِیْ فِیْ سَمْعِیْ، اللَّهُمَّ عَافِنِیْ فِیْ بَصَرِیْ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، اللَّهُمَّ أَعُوْذُ بِکَ مِنَ الْکُفْرِ، وَالْفَقْرِ، وَأَعُوْذُ بِکَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ»
«بار الها! در بدنم عافیت ده، بار الها! در گوشم عافیت ده، خدایا! در چشمم عافیت ده، بجز تو معبود دیگرى «به حق» وجود ندارد، از کفر به تو پناه میبرم، از فقر به تو پناه میبرم، از عذاب قبر به تو پناه میبرم، بجز تو معبود دیگرى «به حق» وجود ندارد».
«حَسْبِیَ اللهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیْمِ»
«الله براى من کافى است جز او معبود دیگرى «به حق» نیست، بر او توکل کردم و او پروردگار عرش بزرگ است».
[این دعا هفت مرتبه خوانده شود].«اللَّهُمَّ إِنِّیْ أَسْأَلُکَ الْعَفْوَ وَالْعَافِیَهَ فِیْ الدُّنْیَا وَالآخِرَهِ، اللَّهُمَّ إِنِّیْ أَسْأَلُکَ الْعَفْوَ وَالْعَافِیَهَ فِیْ دِیْنِیْ وَدُنْیَایَ، وَأَهْلِیْ، وَمَالِیْ، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِیْ، وَآمِنْ رَوْعَاتِیْ، اللَّهُمَّ احْفِظْنِیْ مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ، وَمِنْ خَلْفِیْ، وَعَنْ یَمِیْنِیْ، وَعَنْ شَمَالِیْ، وَمِنْ فَوْقِیْ، وَأَعُوْذُ بِعِظْمَتِکَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِیْ»
«الهى! عفـو و عافیت دنـیا و آخرت را از تـو مىخواهم. بار الها! عفو و عافیت دین، دنیا، خانواده و مالم را از تو مسألت می¬نمایم. بار الها! عیوب مرا بپوشان و ترس مرا به ایمنى مبدّل ساز. الهى! مرا از جلو، پشت سر، سمت راست و چپ و بالاى سرم، محافظت بفرما، و به بزرگى و عظمت تو پناه مىبرم از اینکه بطور ناگهانى از طرف پایین کشته شوم».
«اللَّهُمَّ عاَلِمَ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَهِ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَاْلأْرَضِ، رَبَّ کُلِّ شَیْءٍ وَمَلِیْکَهُ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَعُوْذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسِیْ، وَمِنْ شَرِّ الشَّیْطَانِ وَشِرْکِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِیْ سُوْءاً، أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ»
«بار الها! اى دانندۀ نهان و آشکار، آفریدگار آسمان ها و زمین، پروردگار و مالک هر چیز، من گواهى مىدهم که بجز تو، معبود دیگرى نیست، از شرّ نفس و از شرّ شیطان و دام فریبش، و از اینکه خود مرتکب کار بدى شوم و یا به مسلمانى، بدى برسانم، به تو پناه میبرم».
«بِسْمِ اللهِ الَّذِیْ لاَ یَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَیْءٌ فِی اْلأَرَضِ وَلاَ فِی السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ»( ).
«به نام خدایى که با نام وى هیچ چیز در زمین و آسمان، گزندى نمیرساند، و او شنوا و دانا است».
«رَضِیْتُ بِاللهِ رَبّاً، وَبِالإِسْلاَمِ دِیْناً، وَبِمحمّد ج نَبِیًّا وَرَسُوْلاً»
[سه بار خوانده شود].«به ربوبیت الله، و به داشتن دین اسلام، و پیامبرى محمّد ج راضى و خشنود هستم».
«یَا حَیُّ یَا قَیُّوْمُ بِرَحَمَتِکَ أَسْتَغِیْثُ أَصْلِحْ لِی شَأْنِیْ کُلَّهُ وَلاَ تَکِلْنِیْ إِلَى نَفْسِیْ طَرْفَهَ عَیْنٍ»
«اى زنده و پا برجا! بـه وسیلۀ رحمت تـو از تو کمک میخواهم، همۀ امورم را اصلاح بفرما، و مرا به اندازۀ یک چشم به هم زدن به حال خود رها مکن».
«أَصْبَحْنَا عَلَى فِطْرَهِ الإِسْلاَمِ( )، وَعَلَى کَلِمَهِ الإِخْلاَصِ، وَعَلَى دِیْنِ نَبِیِّنَا محمّد ج، وَعَلَى مِلَّهِ أَبِیْنَا إِبْرَاهِیْمَ، حَنِیْفاً مُسْلِماً وَمَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِیْنَ»
«ما بر فطرت اسلام، کلمۀ اخلاص، دین پیامبرمان محمّد ج و آئین پدرمان ابراهیم؛ صبح کردیم، همان ابراهیمى که فقط به سوى حق، تمایل داشت و فرمانبردار خداوند بود، و از مشرکان نبود».
«سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ»( ).
[صد مرتبه خوانده شود].«پاک و منزّه است خداوند، و من ستایش او را بیان میکنم».