درجه دوم:
ایمان است که هفتاد و چند شاخه دارد که :
بلندترین آن گفتن لاإله إلا الله
پایینترین آن دورکردن اسباب اذیت از راه مردم است
و حیاء شاخهاى از ایمان است.
ارکان آن شش تا است:
اینکه به خدا و فرشتگان و کتابها و پیامبران الهى و همچنین به روز قیامت و تقدیر اعم از خوب و بد آن ایمان داشته باشى.
دلیل ارکان ششگانه مذکور، این ارشاد خداوندى است:
﴿لَّیۡسَ ٱلۡبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَکُمۡ قِبَلَ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَلَٰکِنَّ ٱلۡبِرَّ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَٱلۡمَلَٰئِکَهِ وَٱلۡکِتَٰبِ وَٱلنَّبِیِّۧنَ﴾ [البقره: ۱۷۷] .
«نیکى آن نیست که رویتان را بهسوى مشرق و مغرب آورید بلکه نیکى آن است که بنده به خداوند و روز بازپسین و فرشتگان وکتب آسمانى و پیغمبران ایمان داشته باشد».
و دلیل تقدیر: این ارشادخداوندى است:
﴿إِنَّا کُلَّ شَیۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ ﴾ [القمر: ۴۹] .
«ما هر چیزى را به اندازه آفریدیم».