اخلاق نیکو

اسلام دین اخلاق پسندیده است، انسان ها را به داشتتن چنین اخلاقی فراخوانده، و به پرورش جامعه ی اسلامی بر آن علاقمند می یاشد. خداوند پیامبر خود را چنین تعریف و تمجید می نماید: {وإنک لعلى خلق عظیم}.[القلم: ۴].

خداوند سبحانه و تعالی اخلاق شایسته را وسیله ای برای دست یابی به درجات بالای بهشت قرارداده است. خداوند متعال می فرماید: {وسارعوا إلى مغفره من ربکم و جنه عرضها السموات و الأرض أعدت للمتقین. الذین ینفقون فی السراء و الضراء و الکاظمین الغیظ و العافین عن الناس و الله یحب المحسنین} [آل عمران: ۱۳۳-۱۳۴] بدین معنی که: ” و براى نیل به آمرزشى از پروردگار خود و بهشتى که پهنایش [به قدر] آسمانها و زمین است [و] براى پرهیزگاران آماده شده است بشتابید. همانان که در فراخى و تنگى انفاق مى‏کنند و خشم خود را فرو مى‏برند و از مردم در مى‏گذرند و خداوند نکوکاران را دوست دارد.”

خداوند ما را به داشتن اخلاق وارسته و نیک امر می نماید: {ادفع بالتی هی أحسن فإذا بالذی بینک وبینه عداوه کأنه ولی حمیم} [فصلت: ۳۴] معنی آیه: ” و نیکى با بدى یکسان نیست [بدى را] آنچه خود بهتر است دفع کن آنگاه کسى که میان تو و میان او دشمنى است گویى دوستى یکدل مى‏گردد.”همچنین پیامبر صلى الله علیه و سلم به بزرگواری اخلاقی فرامی خواند: (اتق الله حیثما کنتَ، وأتبع السیئهَ الحسنهَ تَمْحُها، و خالقِ الناسَ بخُلُق حَسَن) [ترمذیمعنی حدیث: ” تقوای خدا را پیشه کن هرکجا که باشی. بدنبال هر بدی کار نیکی را انجام بده آن را بزداید. با مردم با اخلاق نیک رفتار نما”.
بنابراین فرد مسلمان باید به اخلاق نیکو آراسته گردد. در این زمینه باید رسول خدا صلی الله علیه و سلم را، که نیکوترین اخلاق را داشته و اخلاق ایشان همان قرآن بوده است، سرمشق خویش قراردهد. انسان مسلمان می تواند بواسطه ی اخلاق نیک خویش به بالاترین درجات و ارجمندترین جایگاه ها دست یافته و به کسب محبت خداوند، پیامبر و مؤمنان، و نیز به رضامندی خداوند سبحانه و تعالی و ورود به بهشت نایل می گردد.