اختلاف بین سلفی و مقلد حنبلی مذهب

این دفعه سلفی با یک نفر به ظاهر عالم مجازمقلد مذهب حنبلی وارد بحث وگفتگو می‌شود و از او سوال می‌کند:چطور نجاست را از روی بدن و لباس بر می‌داری؟ (یعنی نجاست روی بدن و لباس را چگونه تمیز می‌کنی؟) مقلد جواب می‌دهد: در مذهب ما هفت مرتبه باید آن را شست. سلفی می‌گوید: دلیل شما بر این کار چیست؟مقلد جواب می‌دهد: دلیل من همان است که از این عمر روایت شده که او گفته: به ما دستور داده شده که نجاست را هفت مرتبه بشوییم و مطمئنا˝ گفته این عمر، حکم اجرائی دارد.

سلفی به او می‌گوید: ولی این حدیث در بین کتاب‌های احادیث هیچ اصل و اساسی ندارد. مقلد می‌گوید:ولی در کتاب معنی ابن قدّامه موجود است. سلفی در جواب می‌گوید: ولی در این کتاب آن را بدون سند ذکر کرده است و هیچ یک از کتاب‌های حدیث آن را تقویت نمی‌کند پس هیچ گونه حجت و دلیلی برای صدق و صحت این حدیث وجود ندارد. مقلد می‌گوید: احتمالا ً دلیل صحیح دیگری داشته باشد. سلفی می‌گوید: آن دلیل چیست؟ مقلد جواب می‌دهد: نمی‌دانم. سلفی می‌گوید:از امام مذهب تو یعنی امام احمد حنبل روایت شده که او شستن نجاست راسه مرتبه واجب می‌داند، زیرا رسول اکرم صلی الله علیه وسلم دستور داده است به کسی که از خواب بیدار می‌شود حتماً باید سه مرتبه دستانش را بشوید زیرا نمی‌داند در خواب دستش به کجا برخورد کرده و لمس کرده است، چرا به این موضوع اشاره نمی‌کنی؟ مقلد جواب می‌دهد که در کتاب [دلیل الطالب الشیخ مرعی، بن یوسف المقدسی و شرحه المنار السبیل (۱/۵۰) [او هفت مرتبه شستن را به شرط گرفته است، ما هم به همین دلیل می‌گوئیم که هفت مرتبه شستن واجب است. سلفی می‌گوید: به تو گفتم که دلیل، مخالف با خودش است و همچنین از خود امام احمد برخلاف این روایت شده است.

مقلد می‌گوید: چه بسا متاخران مذهب بر دلیلی آگاهی داشته‌اند که با دلایل علمای گذشته مخالفت داشته است سلفی می‌گوید: آیا تو حدیث صحیح و قول امام خود واقوال بسیاری از امامان را به خاطر گفته بعضی از علما و متاًخر در مذهب خود ترک می‌کنی؟ مقلّد می‌گوید: من برطبق مذهب خود رفتار می‌کنم و داشتن یا نداشتن دلیل آن هیچ ضرری به من نمی‌رساند، و اگر اشتباهی کرده باشند، مسئولیت با خود آنان است. سلفی می‌گوید: آیا تو قول و نظر مذهب خود را انتخاب کرده و به آن عمل می‌کنی هر چند مخالف، حدیث صحیح باشد؟ مقلّد جواب می‌دهد: مذهب من از من عالم‌تر و آگاهتر است، لذا بر تقلید از مذهب خود وعمل کردن بر نظرات آن اصرار می‌کند اگر چه با سنّت یا حدیث صحیح و درست مخالف باشد.