وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
قبل از حلول ماه رمضان
قبل از ماه رمضان، ماه شعبان قرار دارد که در آن، اعمال بندگان بسوی آسمان بالا میرود، و به عنوان آمادگی شخص برای استقبال از ماه رمضان زیاد روزه گرفتن مقرر شده است، آنگونه که در حدیث صحیح، پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم فرموده اند:
«شعبان بین رجب ورمضان، یغفل الناس عنه، تُرفع فیه أعمال العباد، فأحب أن لا یُرفع عملی إلا وأنا صائم»(۱)
«شعبان بین رجب و رمضان (بعد از رجب و قبل از رمضان) است، مردم از آن در غفلتند و آن را به فراموشی سپرده اند، در آن اعمال بندگان بالا برده میشود پس دوست دارم که عملم تنها در حالی که روزه هستم بالا برده شود».
و در صحیحین از أم المؤمنین عائشه روایت است که فرمود:
«ما رأیت رسول الله صلی الله علیه و سلم فی شهرٍ أکثر صیاماً منه فی شعبان»
«در هیچ ماهی پیامبر را ندیدم که بیشتر از ماه شعبان روزه باشد».
اما پیوند و وصل کردن شعبان به رمضان جایز نیست بنا به فرموده ی پیامبرصلی الله علیه و سلم:
«لا تقدموا رمضان بصوم یومٍ ولا یومین إلا رجلاً یصوم صوماً فلیصمه».
«روزی یا دو روز قبل از رمضان روزه نگیرید و با روزه گرفتن به قصد احتیاط به استقبال رمضان نروید (به جز شخصی که عادتاً در آن روزها روزه بوده باشد)».
مثلا دوشنبه یا پنجشنبه یا طبق عادت پنجشنبه و جمعه روزه بوده باشد و رمضان در شنبه باشد که برای او اشکالی ندارد و میتواند روزه بگیرد.
و همچنین فرمودهی پیامبر صلی الله علیه و سلم : «من صام یوم الذی یشک فیه فقد عصی ابا القاسم»
«کسی که یوم الشک ( روزی که معلوم نیست شعبان است یا رمضان ) روزه باشد از فرمان رسول خدا صلی الله علیه و ســلم سرپیچی کرده است».