هرگاه بر نمازگزار دو سجده (یک سجده قبل و یک سجده بعد از سلام) لازم شد، قبل از سلام سجده کند. و اگر به فراموشی، قبل از پایان نماز سلام داد و دیری نگذشته بود و به یادش آمد، نماز را کامل کند و سلام دهد و سجدهی سهو نماید.
اگر سجدهی سهو را فراموش کرد، و سلام داد و عملی که منافی نماز بود، انجام داد، مانند سخن گفتن و امثال آن، سجدهی سهو نماید و سلام دهد.
اگر سخن جایزی در غیر محل آن انجام داد، مثلاً در رکوع یا سجده قرآن خواند یا در قیام تشهد نمود، نمازش باطل نمیشود و بر او سجدهی سهو واجب نیست؛ بلکه مستحب میباشد. اگر مقتدی بنا به عذری یک رکن یا بیشتر از امام عقب بماند، آن رکن را انجام دهد و به امام ملحق گردد، زیرا در این صورت بر او گناهی نیست و سجدهی سهو لازم نیست.