در حدیث صحیح از أبی بشیر انصاری روایت است که او میگوید: در سفری همراه پیامبر صلی الله علیه و سلم بودم، ایشان پیکی فرستاد که بر گردن هیچ شتری نباید گردن بندی از وتر(بندی از جنس حریر) باقی بماند و باید که از بین برود.
و از ابن مسعود رضی الله عنه روایت است که میگوید: از پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم شنیدم که میگفت: «افسون، تعویذ و آنچه از تعویذ که برای محبت و دوستی انجام میشود همه شرک هستند».[امام احمد و ابوداوود].
عبدالله بن عکیم از پیامبر صلی الله علیه و سلم روایت میکند که فرمود: «هر کسی چیزی بیاویزد به آن سپرده میشود».[احمد و ترمذی].
«رقی» یعنی ورد و افسون، گرچه این حکم عام است، اما آنچه از کلمات شرکآمیز خالی باشد استثناء شده است و پیامبر صلی الله علیه و سلم برای دفع نظر بد و گزند حشرات زهرآگین اجازه داده است.
«تَوَلَه» اعمالی از جادو و افسون است که آن را انجام میدهند و گمان میبرند که زن را محبوب و عزیزِ شوهر میگرداند و شوهر را عزیز و محبوب زن مینماید.
امام احمد از رُوَیفِع روایت مینماید که گفت: پیامبر صلی الله علیه و سلم خطاب به من فرمود: ای رویفع شاید عمر طولانی داشته باشی، بنابراین به مردم بگو که هرکس ریش خود را گره بزند، یا بند و غیره به گردنش بیاویزد، یا بر سرگین حیوان یا استخوانی استنجا کند، محمد از او بیزار است».
از سعید بن جبیر روایت است که گفت: «هرکس تعویذی را از انسانی بیرون کند، پاداش او به اندازهی پاداش آزاد کردن یک برده است».[روایت وکیع].
همچنین وکیع از ابراهیم روایت میکند که گفت: «بزرگان سلف هر گونه تعویذ را ناپسند میدانستند، خواه تعویذ از آیات قرآن باشد خواه چیزی دیگر باشد».